Tibet en zo
Nepal/Trekking
einde van thailand en begin van nepal
De trekking
Van 20 april tot ongeveer 5 mei
De trekking heet de ganesh himal.
Omdat we tijdens de trip geen internet hebben kunnen jullie ons in noodgevallen bereiken via onze travel agency A.N.A. amazing Nepal adventure tel +97714257126 e-mail info@amazingnepaltreks.com en bhanu59@hotmail.com de site heet www.amazingnepaltreks.com
We reizen samen met onze gids en porter van hier naar het begin van de loop is plusminus 4 uur met de bus en dan starten we met wandelen in bidur en trisuli. En de rest horen jullie later hoop ik.
19 april ’10 maandag
Cultuur snuiven.
Vanochtend een flinterdun pannenkoekje met super scherp iets erop gehad het was gewoon pijnlijk. Voor onze dagtrip rondje kathmandu regelden we een taxi voor 1500 roepies het was hard werken om af te dingen maar was helft van wat hij eerst zij. Nog maar net opweg en hij zat volgens mij met trots aan zijn matties te vertellen hoe hij even op zijn dooie gemakje veel centjes verdiende. Als eerst reden we naar bhaktapur toe een heel oud stadsdeel van kathmandu echt tof om te zien het was wel weer een dikke gare bende maar het had wel zo zijn charme. Hier ging het er afgezien van de motors en auto’s er nog ouderwets aan toe. Na een uurtje of 3 gingen we naar enig gezeur want het mannetje vond nagarkot wat op 2.175 meter hoogte lag veel te ver maar we hielden onze pootjes stijf dus daar gingen we dan met een mopperende chauffeur. Gelukkig was hij na een half uurtje weer helemaal mans en de blèrende muziek ging weer aan. Het was inderdaad een enorme klim. De rit was errug mooi alleen aangekomen op de top zagen we niet zoveel omdat de lucht beslagen was wel zagen we een protte roofvogelties.
Dus maar weer naar het volgende cultuur verantwoordelijk gebeuren genaamd pashupatinath. We moesten voor the real thing 500 roepie p.p. betalen dus ging ik kijken of ik via een andere kant binnen kon komen joke bleef achter omdat ze opperdepop was na een kwartier stevig door passen was ik aan de andere kant was het wel waard even wat plaatjes geschoten en werd door een jongen uitgenodigd om bij hun te komen zitten. Hij legde me uit dat er een ceremonie aan de gang was ze waren bezig om mensen goed en wel in de hemel te krijgen door ze te zegenen met water uit de rivier en daarna werden ze verbrand. Ik had ze eerst helemaal niet zien liggen kreeg er wel een beetje een naar gevoel bij zit je daar als tourist. Je had een gedeelte voor de middelklasse en de armere mensen. Hij sjouwde daar nog even samen met me rond en ondertussen zat hij honderduit te vertellen hij liep zelfs nog helemaal met me terug naar mijn lief. En moesten toen we naar taxi liepen nog even een sprintje trekken voor een koei en een stier. De taximan bracht ons weer terug bij de toeristen buurt thamel en toen ik hem de centjes gaf begon hij weer te zeuren pfff. Vanavond nog even geskyped om erachter te komen dat ik mijn vriendje wel erg veel mis. En weer an de typerije.
18 april ’10 zondag
Nog zo’n dag dan maar.
Eerst gegeten wat een vette zooi wel lekker en joke probeerde tibetaanse thee uit het was smerige bahbah thee met zout erin en bruinige melk.
Toen hadden we de afspraak met onze agency man en hebben we afgedongen naar 300 pp en na onze trip gaan we waarschijnlijk 3 dagen kayakken bij pokhora en dan terug naar kathmandu en dan gaan we waarschijnlijk met een jeep door de bergen naar Lhasa (Tibet) en dan door naar beijng. Je moet toch iets met je tijd. S’middags nog weer wat geshopt en nog even een riksja uitgeprobeerd we hadden 250 roepies afgesproken voor een trip van 2 uur. Riksjaman fietste ons naar een basantapur hij had een lekke band dus het fietste wel wat zwaar. Maar ondertussen dat wij basantapur uitcheckten werd zijn riksja gefixt het was er wel mooi maar wel errug ranzig met overal troep en vogelschijt en honden en koeien schijt we zagen ook nog van die aparten met beschilderde gezichten en joke meteen een foto maken wat natuurlijk niet de bedoeling is ze zaten druk te gebaren en op de foto hebben ze allemaal een hand voor hun gezicht. Wat natuurlijk heel logisch is anders wordt je daaroot zelf een attractie. We liepen langs chineesige gebouwen en er was een marktje waar ze dolken en olifanten arbandjes etc. verkochten. We gingen nog een monnik gebouwtje in en daar kwam een jong meisje van 5 jaar boven in een open raam te staan ze was een levende godin en ze heette Passintapul alle mensen zeiden op hun beleefst namaste en hielden hun handen vroom tegen mekaar aan met een klein knikje erbij. Er werd ons verteld dat zelfs de koning naar haar toe moet voor zijn zegening. Ik ben benieuwd als zij dan zou zeggen dat ze de koning niet kan zegenen of de koning dan een probleem heeft. Na plusminus een uur gingen we weer verder ik moest nog een keer afstappen omdat we vastzaten in een gat in de weg het wegdek hier is er namelijk niet meer. Alleen den sluwen jong bracht ons weer terug en kon opeens geen engels meer en wou niet meer verder fietsen we hadden ook niet erg veel zin meer dus we druipten af. Dan maar weer verder met de slenterwagen joke die ging weer wild van winkel naar winkel en ik zoals een man dat betaamd buiten zitten wachten waar een violen verkoper gezellig bij me kwam zitten hij vertelde me een beetje over zichzelf en waar en hoe hij leefde. Echt heel gezellig eindelijk is geen nepalees die op men zuur verdiende centjes uitwas. En ja hoor na daar een uur met hem gekletst te hebben wou hij toch graag wat centjes voor wat eten en omdat joke niet de beroerste is gaven we hem 50 roepies en hij zij gewoon dat hij daar geen daal bat voor kon halen de pipoo ik dacht dat hij iets simpelers zou eten zoals noedels. Dus daar ging mijn goede gevoel over nepalese mensen weer. De mensen lijken hier meer betrokken maar als je hun geld geeft zeggen ze ineenkeer dat we vrienden zijn. Beetje irritant het is natuurlijk wel een grote stad met erg veel armoede met veel mensen die bedelen en kinderen die aan het lijmruiken waren en mannetjes die dicht langs me lopen en dan met een mondkapje voor zacht hasjiesj tegen me zeggen. Na al het getoeter en getrek aan je om maar dingen te komen waren we blij dat we konden gaan tukken.
Groet.
17 april ’10 zaterdag
Namaste come inside sir good price yes.
Sochtends overheerlijk indiaas gegeten we hadden sort pannenkoek met aardappel erin met een dipbakje (supersaus) erbij. En we hadden vlinter dun pannenkoek matser achtig iets met een curry daar was het engeltje weer die mijn tong er heerlijk onder piste. En een ginger thee erbij supertip kook stukjes gember samen met water en doe er een t zakje bij en een beetje honing het blijkt ook nog gezond te zijn. Onderweg naar ons eetgelegenheid waren jokes koopdriften behoorlijk aangewakkerd je kunt wel zeggen maniakaal. Dus om te voorkomen dat het uit de hand liep zijn we gaan winkelen hier is de echte shit te krijgen mooie tassen, kettings, mutsen en je kunt hier voor al je backpackers zooi terecht. En een helboel messen verkopers gezien ze hadden van die grote die wel iets weg hadden van boemerangs. Joke heeft een hele mooie yak sjaal gekocht en na beetje afdingen was tie 300 roepies dus wel te doen. Net na de middag hadden we een afspraak met een agency die in onze hoofdjes ging om te kijken wat we wilden. Goedkoop en niet zo touristisch is wat hij vond. En toen raadde hij ons de ganesh himal aan een trekking van 15 dagen na wat onderhandel en schrap werk kwamen we hier op uit het koste 315 p.p.
Hier zat dan alles bij in behalve bier en cola. We gaan op de 20ste de bergen in hij zorgt voor alle materiaal en wij nemen alleen onze kleding mee we starten bij ons hotel waar we door hem opgehaald worden en dan gaan we met de local bus samen met een gids en een drager naar onze loop. We gaan leren koken en overnachten bij de locals en we gaan een keer in een bos overnachten. We worden drie keer per dag gevoerd en kunnen thee en koffie krijgen en een hot shower. Dit klonk allemaal wel erg goed dus we zouden er de volgende dag op terugkomen nog even een Nepal kenner gemaild en die vond het ook goed klinken. Na het geregel nog weer wat geshopt en later toen we op mo mo jacht waren (blijkt gerecht uit China te zijn en is deeg met daarin groente met een dipbakje erbij was superlekker) ging joke nog even hardcore afdingen met een straatvenster 2 armbanden van 3500 naar 800 joke deed het hele wegloop ritueel en al. We waren nogal gesloopt vanwege de drukte enzo.
groet
15 april ’10 donderdag en 16 april ’10 vrijdag
Leaving day +arriving day
Sogges met scootert naar markt geskeurd en daar komkommers en appels geconfisqueerd. Nog wat broodjes gehaald die er nogal chemisch uitzagen maar bleek later dat het smaakte als puddingbroodjes. Scootert geretourneerd en spulletje in de backpack gemietert en bij de travel agency gedropt. Boekje mee en de tijd weglezen maar we werden psies op tijd opgehaald door een taxi busje om even verderop op nog 3 anderen te wachten kon helemaal niet eens want het was al vol gelukkig kwamen ze niet opdagen. Aangekomen bij de bus opstapplek bleek dat de bus 2 uur later dan gezegd ging. Het was een vip bus alleen waren ze vergeten om de stoelen uit mekaar te plaatsen. Dus na een uurtje rijden had ik al last van mijn knieën de mensen voor ons vonden dat het allemaal nog wel wat erger kon. En dus gingen de stoelen plat achterover bij ons op schoot. Bij een tussenstop hebben we even gezegd dat we het wel prettig vonden als we ons ook nog ietsbietsie konden bewegen. Ze zouden rekening met ons houden zeiden ze maar toen joke sliep kieperde ze de stoel weer klem op joke haar knieën het waren zowieso al mensen van het laagste en slechtste soort, want ze lagen zo’n beetje voor ons te vrijen en het had ook nog 20 jaar vergeten haar oksels te scheren zodat het leek of ze de manen van een fjord eronder had geplakt en de vriend van het likte er lustig op los in het oerwoud onder haar oksels brrr. Ik hoop niet dat jullie dit nachtmerries oplevert maar zo is het toch echt gegaan. Na dit misselijkmakende tripje kwamen we aan in bangkok waar de red shirt zich hadden verstopt want ze waren in geen velden of wegen of gebouwen te bekennen. Dat geeft verders helemaal niet alleen hadden we wel wat reds verwacht. Nu hebben we voor de taxi de helft betaald in vergelijking met onze allereerste dag. Onderweg naar vliegveld nog enorme hoosbui over de taxi gekregen aangekomen op het vliegveld hebben we een rustig plekje opgezocht en hebben we de helaasheid der dingen gekeken. Om half 12 hebben we ons ingecheckt wat erg makkelijk ging. Het ging allemaal weer vanzelf de vlucht was erg mooi met van die watten wolkjes. En toen gebeurde het den aankomst op kathmandu airport superouderwets alles donkerbruin en onder de stof we dachten dat we wel konden pinnen op het vliegveld maar dat was niet mogelijk. Dus ik wachten in de rij voor een visum en joke naar buiten gewoon zonder paspoort of iets. Ze pinde 5000 roepies wat niet genoeg was dus heb ik men traveler cheque ingewisselt dit kon wel op het vliegveld dus opnieuw in de rij. Er was 1 mannetje die de stempels en nieten en schrijven deed en een apart mannetje die puur alleen maar handtekeningen zette sommigen moesten na deze handeling weer in een andere rij gaan staan maar wij konden gewoon verder??? Beneden was het een gekkenhuis allemaal mensen door elkaar heen aan het schreeuwen en na een beetje zoeken vonden we onze zakjes er was weer een soort scan maar wij konden gewoon doorlopen. Rare jongens die Romeinen. Buiten was het helemaal een zootje superveel taxis van die koekblikken allemaal suzuki alto en van die omwaai busjes er stonden pluminus 10 chauffeurs door elkaar te schreeuwen we zouden met een stel uit Barcelona samen een taxi nemen om de enorme kosten te delen was ongeveer een euro voor ons beiden. De taxis chauffeurs zitten de hele tijd aan je waarschijnlijk aandacht tekort was de diagnose van mijn lief. We gingen met 1 van de irritante mannetjes mee naar zijn busje ik mocht voorin zitten jeej busje was zo smal dat het van de zijkant leek of ik achter het stuur zat en de kreukelzone was een inniminie dashboard kastje. Ik had onze chauffeur gevraagd of hij misschien even wat fotoos wou maken de ow zo grappige tourist stefan deed alsof hij achter het stuur zat. In Nederland zou je ze aanklagen na zo’n ritje men dat ging hard jagen en roppen met die versnellingbak het leek mijn vader wel. Af en toe leek het of hij een motor of een andere auto raakte maar ik heb verder geen geram gehoord kon ook niet want het getoeter tetterde door je oren. Op de weg naar de hotel zagen we een hele andere wereld dan thailand .Thailand lijkt dan in 1 keer een heel rijk land onderweg geeneen nieuwe auto gezien en geen auto zonder een deuk. Ze stopten bij een hotel die er voor ons net iets te luxe uitziet dus we zeiden dat we naar iets anders wilden gaan kijken maar hun engelse deel viel uit net als dat hier de stroom 16 uur per dag uitvalt. Ze hadden onze tassen al naar binnen nou de kamer maar is uitchecken dan was wel luxe kamer nog even flink aan de afding geweest (van 900 naar 500 nepalese roepies moet je delen door 95) maar we wilden toch nog even iets goedkopers dus mannetje met ons mee naar silver hotel die joke op internet had gevonden hier konden we na enig afdingen voor 1 euro minder een kamer krijgen. Deze kamer was ook meer hardcore backpackerslike een matras van 2 cm dik en een lekkere gore douche met dito wc. Spulletjes gedumpt en stadje in we werden nog even door ons alleraardigst gastmannetje erop gewezen dat we op moesten passen voor al de rare snuiters die dit stadje rijk was. Met mijn moeie hoofd was het allemaal een beetje teveel wat een getoeter sta je netjes aan de kant van de weg en dan nog toeterren de malloten het leken wel luchthorens af en toe had ik zin om zo’n herriemakende motorrijder een zetje te geven. Niet dat hij daarbij moest omkomen maar een krasje hier daar zou me wel goed doen. We aten bij een gaar restaurantje zodat ik misschien wat sneller zou afvallen. Wel heel leuk plekje om te eten geen tourist in de buurt te bekennen zodat wij lekker alle aandacht kregen het eten is hier goed. Op de weg terug naar het hotel was het licht uitgevallen en kwamen we erachter dat we ons lampje waren vergeten. Ik had nog wel gelezen dat dat nodig was maar vergeten, het was een hele zoektocht zijn een keer langs onze afslag geslenterd maar we hebben het gevonden.Bij den hotel nog even ge-internet en toen maar op iets gaan liggen wat joke een bed noemde.
Groet.
14 april ’10 woensdag
Nog een son kran.
Vandaag op naar het dichtbijste strand bij krabi we hadden gelukkig weer hetzelfde plan als de rest van thailand waardoor het best druk was het zag er bruin van de thais op het strand. Iedereen zat te picknicken onder de bomen langs het strand gezellig hoor. Je had er ook kraampjes waardoor joke ook weer helemaal in haar sas was. Toen we over het strand liepen was er een klein meisje me met een big smile aan te staren ze riep iets naar haar moeder of tenminste ik denk dat het haar moeder was misschien was het wel een tante of een oma of een veel oudere zus of de buurvrouw of een kennis. Maar dat maakt eigenlijks niets uit ze wees naar mijn shirts en ineens werdt me allemaal duidelijk het was het nijntje shirt. Dus wil je in het buitenland contact met de bevolking draag nijntje. We zijn er niet zo heel lang gebleven we zijn weer op onzen scooter geklommen en zijn verderop een kijkje gaan nemen. Daar was het touristenland super wit strand met dito people en een enorme winkel boulevard omdat westerlingen natuurlijk nog niet genoeg spullen hebben. Zijn weer gauw verder gesjeesd tussen prachtige bergen door echt van die kenmerkende steile pukkels met onderaan beetje kalksteenachtige kleuren en met grote gaten en grotten erin. Terug bij ons hok waren we allebei nogal moe we hebben nog even geskyped en ge-internet en de film how to train your dragon gekeken heel toffe fillum.
13 april ’10 dinsdag
Son Kran
We zijn vandaag maar weer teruggegaan naar ons oude fijne vertrouwde plekje. En na een warme douche hebben we een scooter gehuurd om nat te worden. Nou niet helemaal in die volgorde. We wilden namelijk weer naar de waterval oase we huurden een scooter voor ongeveer 3euro voor 24 uur ja je moet er wat voor over hebben maar dan kom je ook ergens. We hadden al wel gehoord dat son kran (nieuw jaar) een natgooifeest was wat ongeveer 2 a 3 dagen duurde (in chang mai kan het wel 7 dagen duren pfff), maar ik had het niet zo extreem verwacht. Het idee erachter is dat je gereinigd en als nieuw het nieuwe jaar ingaat. We gingen eerst nog even naar een supermarktje en daar stonden ze een grote bak aan de kant van de weg (de voorraad) sommigen hadden parapluutjes waar piesstraaljes water uitkwamde en dan had je ook allemaal soorten supersoacers de ene nog groter dan de andere (zag er leuk uit bij de kleineren) en met een waterrugzak erop aangesloten de simpele bakjes waren toch verreweg het errugst. Ze blokkeerden de weg en ik probeerde dreigend door te rijden de lucht trilde en ik hoorde een mwaa mwaa mwaaa western style een moment van onoplettendheid en we zouden er zijn geweest en ja hoor een aarzeling ik raakde men remmen aan en het was al te laat de vijand gooide ons nat tot op het bot dit op zo’n 50 meter van ons guesthouse. We reden nou even naar een marktje om aldaar een watermeloen en komkommers te halen. Op de weg ernaartoe kwamen we om de 50 meter langs de natmaakstations je kon ze wel een beetje ontwijken en soms ook niet dus na waarschijnlijk zoon 100 liter water bereikten we het marktje. Waar we een joekel van een watermeloen kochten en 5 komkommers die hier voor de goede orde minstens 2 x zo klein zijn. We reden weer verder wat nodig was om bij de huai waterfalls te geraken tjonge bij elk huisje stond weer zo’n bak met nattigheid we moesten nog in krabi stoppen bij een verkeerslicht en naast 2 mensen op een scooter voor ons stopte een pickup met allemaal bakken water erop en met een hele protte (is fries voor veel) natmaakmensen ze waren heel zorgvuldig bezig om de 2 scooteraars te ontdoen van elk stukje droogheid. Wat een mensen overal de vorige keer naar de waterval leek het wel uitgestorven na vele keren nat natter natst gegooid te zijn arriveerden we bij het nationaal park. Waar we een soort zeep ons gezicht gesmeerd kregen ik had eerder die ochtend in het guesthouse er nog omgelachen hoe onze gastman witgesmeerd ons aankeek. Blijkbaar hadden we in onze onderste buikjes door dat het zo hoorde om met son kran naar de waterval te gaan want het was daar een klein potje druk. Nu hadden we ons camera wel mee en zul je net zien is het natuurlijk van hard ruisende waterval naar naarbenedenzweefwater gegaan wat nog steeds heel mooi is maar de pics komen zo niet overheen met ons eerdere verhalen ik hoop op een beetje begrip daarvoor. Boven bij de waterval hebben we wat stukken watermeloen van de romp gesneden en het een deel laten uitmaken van onze spijsvertering. Ben na het knabbelen het kommetje water ingegaan Joke wachte nog even want er waren nu wat teveel mensen (4stuks). Wat wel lachen was dat ik met drie jochies een watergevecht had grappig hoe ze elke keer naar adem happend in hun oogjes te wrijven en dan precies op het juiste moment dat ze omkeken ze weer te voorzien van een tsunami. Ik heb ze ook nog geleerd hoe je een bommetje in het water kan doen met je handen wat misschien niet altijd van pas komt, maar daarom niet eens persee minder leuk ofzo hoor. Toen ze me weer natspetterden ging ik onderwater en dan doen alsof ik een krokodil was. Ik weet niet of ze doorhadden dat ik een krokodil was geworden maar dat mocht de pret niet drukken onderwaterzwemmend greep ik hun enkeltjes er was 1 jochie bij die het een beetje te spannend vond en zat op de rotsen even te checken of ik niet echt een krokodil was geworden. We zijn ook nog even de jungle ingegaan maar joke had er hier niet naar haar zin. Nog even een ander waterval bekijken dan, maar hij bleek opgedroogd. Maar er was me daar een grote boom wat een joekel op z’n breedst was hij wel 15 tot 20 meter doorsnee en ik elke keer maar naar wat ik dacht grote bomen waren op de foto zetten. Op de terugweg werden we weer natgegooid en er onder gekliederd met zeep. Nu hadden we het ook voor het eerst koud in thailand met die rijwind erbij. Onderweg zagen we ook nog een loslopende olifant. Bij onze terugkomst ben ik nog even plat gegaan om even wat te slapen was helemaal op. Geen idee hoe dat kon but thats life zoals mijn moeder dat altijd zegt. Dat was het wel kwa interresanteregheid. We hebben nog gepataaid en geskyped en een deel van Alice in wonderland gezien (topfilm). Al met al was het weer een enerverende dag.
hoiohioi
12 april ’10 maandag
Terug naar Krabi.
De wekker ging nog niet eens en we gingen er al uit om 6 uur in de ochtend. Nog even een afsheidsduik in het nog frisse andamanse zeewater. Met spulletjes naar onze gastvrouw die “slecht” nieuws had de taxi was kapot. Dus tot mijn grote vreugde gingen we omstebeurten achterop bij hoeheetdiejongenookalweer. Door het rulle droge zand heen en weer glibberend met m’n zware backpack waardoor ik er tot een paar keer aan toe er bijna achterover afviel gelukkig maar dat ik zo ontzettend sterk ben anders had het wel is naar kunnen zijn. Op het verharde stuk van rood puin ging de snelheid mooi omhoog en bij elk klein bobbeltje en kuiltje kuste de velg de grond en bij de grote gaten leek het of ik met de zadel op de grond kwam te zitten. Ik was als eerste bij het piertje nu Joke nog ik dacht dit vind ze niks dus ik stond al klaar met de camera te wachten om ze optenemen zodra ze om de hoek kwamen gescheurd. Hoeheetdiejongenookalweer kwam al zwaaiend aangereden bij het zien van de camera en met een glunderende Joke achterop helemaal blij dat de taxi kapot was. We gingen met een longtailboat met de punt eraf waar nu een oprijplank lag ze reden er scooters op het was nog een behoorlijk stuk varen en het was nog de helft goedkopeer dan de heenweg ook nog. Na het schitterende tochtje tussen allemaal eilanden door kwamen we aan in hoeheetdatplaatsjeookalweer. Waar we zo’n pickupmetkap een song nogwat namen naar krabi we gijngen weer helemaal voor de goedkoopste prijs tot er een meisje uit de taxi zich ermee bemoeide enzij lichtelijk geïrriteerd vertelde dat iedereen 100 baht betaalde voor de rit krabi dus met een beetje schaamrose op de kaakjes betaalden we 200 baht en stapten we gedwee in. Het was nog een behoorlijk lange rit terug misschien koste het daarom wel zoveel. Terug in krabi hadden we nu een nog goedkopere kamer dan voorheen deze kamer was dan wel 10 keer zo warm en klein en luidruchtiger maar dat scheelde ons wel weer mooi 1 euro. We hebben nog ontbeten en toen ging ik voor pampes op bed liggen zweten alsof het een lieve lust was. En joke ging ff kijken of ze wat geld kon uitgeven aan iets. Alle zaakjes weer op orde gesteld en nog een paar keer bij ons travel agency langsgeweest om te vragen of het echt wel kon naar bangkok reizen vanwege de heftige protesten waarbij 20 mensen omkwamen en 800 gewonden bij waren gekomen. Die dag ook alvast voor de reis naar Nepal wat filmps voor onderweg gedownload. We hebben later alweer gegeten en we zijn toen gaan genieten van wat nachtrust.
Groet
Nepal
We zijn goed en wel aangekomen in Nepal. We zijn hier vijf minuten en het is hier geweldig. De verhalen komen snel.
Koh Jum island
11 april ’10 zondag
Ons loatste daggie op dit owzo fijne resort.
Vandoaguh veel in het water gelegenuh we begonnn er al vroeg met de zee was zelfs een beetie verkoelnd. Eerst een heule tiet esnorkeld heul veul viss’n euzienuh ik ha ok nog zoon lange ezienuh een baracuda en een tiegervisse. As ontbiet hadd’n wije een beste bolle met omelletie meins en kinders dah hak mien boeke wel vol metuh vreet’n. Vandoaguh ha wie is empies de reloatie wa onderholdenuh lekkruh ekletst en uhknufflt in de zeeuh. Nog wat uhleezn en uutuhreeknd wa wie mussen betoaln. Na oes aamd etenuh ha ze oes de rekeninge uhpreesenteerd. 300 baht (buutnlaanse centn) meer da we had bereeknt mar ach da mak toch niks uut kunsuh der un lekkr ijsie voor hoalen. We ging vrog noar de beddestee met zoon nettuh voor de muggies en voor de andere biesten we hadd’n et loatst nog zoon lief klien salemanderkien bij oes in bedde ehad middn in de nacht een warm plekke bij mien vriendinne in de nekke ezocht. Moar daor mos mien wief niks van hebbnuh. Met grote oogn za ze rechtop het heule nette mus weer helemoale naegoan wurden op of er spleetie of wat roemte tussn zat. Hoe moek nou nog verder sloap’n jammerde ze. Voor de rest weekniks meer want ik was in droomnlanduh.
De groetn’uh
10 april ’10 zaterdag
De kunst van niksen.
In het begin vond ik het wel lastig maar nu heb ik het niksen wel aardig onder de knie. Zie hier mijn niks schema …………
Lekker rond gedobbert in zee beetje ingelezen in Nepal beetje gedobbert beetje genieten van de omgeving. En als afsluiting typen bij kaarslicht en zeegeluid.
Snurk.
9 april ’10 vrijdag
Beetje dit en een beetje van dat.
We hebben vanochtend niet zo veel gedaan en dat beviel zo goed dat we dat tot in de namiddag volhielden. Een beetje lezen en een beetje zwemmen en snorkelen en een beetje knuffelen en een beetje voor je uitstaren met een beetje muziek erbij en weer een beetje lezen. In de namiddag zijn we naar het dicht bijzijnde dorpje gebeached en geboswalked. Het is maar een klein stukje ongeveer 20 minuten met de loop. We hadden ons midden in het dorpje genesteld onder een boom met gekleurde doeken eromheen gebonden. Zo is ff infiltreren in het dagelijkse leventje van den Thai er was een oud vrouwtje met dito lichaam (helemaal krom en een lief verschrompeld hoofd). Ze was bezig om oude kokosnoten van hun buitenste schil te ontdoen met een soort grote knijptang van 60 cm die een scherpe punt bevatte. Met de kokosnoot tussen haar blote voeten geklemd ramde ze de knijptang erin en duwde ze de handvaten uit elkaar. Ik vroeg me af of mij dat zou lukken. Wat nog verder vast zat dat ramde ze eraf met een groot slagershakmes. Aan de andere kant van de weg zat een oud mannetje (met zo’n kin) samen met zijn homies op een bamboebankje te genieten van een borrel die ze af en toe stiekempjes achter het bankje vandaan haalden voor een slok. Rechts van ons was een brommer repareer “garage” ,waar de vloer in motorolie was gezet en ze waren bezig met een brommer in kleermakerszit rijvaardig te sleutelen. Na ons nieuwsgierig geloer zijn we op een stijger boven het water gaan zitten. Naast de stijger lagen longtailboats we zaten in een baai met rechts de zee en voor ons wat heuvelachtige eilanden links liep het water de hoek om. Na een half uurtje moesten we van Joke haar buik op zoek naar eten onderweg een komkommertje gekocht en opgeknabbelt ze zien er hier netzoals augurken uit maar iets groter. We hebben bij ons resort mashed potatoes gegeten, je bent farang of je bent het niet. Later op de avond weer een lost gedaan en wat fotootjes ausgezugt.
Geroet.
8 april ’10 donderdag
Een bijkom dag.
We hebben eerst ons ochtendritueel in stand gehouden. En wat verhalen getypt tussendoor gegeten met de locals die ons uitnodigden. Dihla had ons het op de avond van 7 april al verteld dat er speciaal een geit geslacht zou worden. Volgens mij vanwege proberen de mensen samen te brengen (kweet het niet zeker). Het is een warme dag vandaag maar er waait gelukkig een warme wind. S’avond aan wat breinloos vermaak gedaan een serie gekeken.
Moest ook wel want we waren operdepop van ons watergetrappel de vorige dag. We hadden een paar dagen terug antimug wierook geregeld wat nu wel lekker was. En met een kaarsje aan en daarbij zee geluiden. Was het ondanks de serie nog heel goed uit te houden.
JJ
7 april ’10 woensdag
Een ongelofelijke mooie dag.
De wekker ging om 7 uur de spulletjes gepakt en om 8 uur met den longtail die ons ophaalde natuurlijk, we gaan natuurlijk niet lopen. Ons owzo lieve gastvrouw had wat eten en wat fruit bijeen verzameld. En 1 van de mensen van de bo deang resort ging ook mee die kon een paar engelse woorden hij is ook een goedlachse thai met zijn hiee hiee wanneer hij iets behaald had. En ons kapiteintje die een paar tanden miste lachte ook de hele tijd breeduit.
Het was een uur varen naar phi-phi met een rustige andaman zee en een grote koperen ploert boven ons te gloeien. Er werd ons onderweg fruit gevoerd. Bij aankomst bij phi-phi lay wat een nationaal park is zakten onze muiltjes open het ultieme wauw moment we tuften een baai in waar je overal duidelijk tot op de bodem kon kijken zelfs de diepe stukken van waarschijnlijk wel 6 meter diep. We hebben hier plusminus een uurtje gesnorkeld er was een nemo vis en wat andere visjes er was ook een visje dat met me mee zwom, ze zij niet zoveel maar het was wel gezellig. Het was vooral genieten hoe de zonnestralen door het water oppervlak scheen. De 2e baai heette maja bay het was daar wel giftig toeristisch. Maar wel brok in de keel mooi ze gooiden stukjes banaan overboord waar honderden vissen op afkwamen het was een hele wirwar van gekleurde vissen in sea trough water met koraal als ondergrond. We konden trouwens flippers en ander snorkelgebeuren gebruiken. We gingen het zoute chaudfontaine in met een halve banaan in de hand. Das cool jonge je hebt dan allemaal vissen om je hand heen en je hoort ze gewoon banaanknabbelen en in een mum van tijd was het bijna op en was mijn hand aan de beurt bij sommigen vissen voelde het zoals Joke me zoent en sommige hadden velverwijderbare tandjes. De camera doorging ook meteen de waterdoop we hebben zo’n waterdichte en wat een fotoos amazingly beautiful. Het banaan hand eet incident staat op de film met aan het eind een lachende zich in het zoute waterverslikkende Steefmeerman. We hebben ook een zwart wit gestreepte zeeslang gezien en gepictured was ongeveer 1 meter lang. De doorgewaterde engelsen vertelden ons later in de boot dat die extreem giftig zijn en ik maar inzoomen en wachten op een mooie shot. De engelsen hadden ook nog haaien gezien van plusminus 1 meter lang. 3 uur hadden we ervoor nodig om weer verder te gaan naar het toeristische phi-phi don very touristic yes. Wel te begrijpen trouwens het was het perfecte plaatje met een wit zand dat zeer deed aan je ogen en honderden winkeltjes met touristen kleding en geplastificeerde onnatuurlijk gebruinde menschen. We zijn hier een uur geweest Joke heeft er een hele mooie bikini gekocht oe seksie. Maar het uur duurde lang het was in de steegjes zeker wel 40 graden en het rook er niet heel fris en na al die rust van waar we tot nu toe waren geweest was dit wel een mierenhoop. Zo op naar mosquito island waar het echt om de koraal ging zo mooi er waren onderwaterhopen die helemaal bobbelig en glad waren met een paarse en ook met een gele gloed en soort schotels van wel 1 meter doorsnede en dan boven elkaar half overlappend. En tv koraal meewiegend in het water en geweikoraal met blauwe uiteindes die net in bloei leken.
Hier weer plusminus 1 a 2 uur geweest. Onze laatste stop was bij bamboo island iets meer op zee ook heel mooi alleen we waren nog maar een half uur in het water of joke werd aan gevallen door kwal waarschijnlijk door de dreads, stomme discrimineer kwal. En omdat we allemaal niet erg gecharmeerd waren van de kwallen zijn we eruit gegaan. Joke hield zich groot terwijl haar arm er bijna aflag ik had het waarschijnlijk niet gered als zo’n kwal mij had aangevallen. De terugweg was netzoals de heenweg maar dan andersom. S’ avonds hebben we gegeten is iets wat we eigenlijk wel vaker doen. We hebben weer samen met hunnie gegeten en genaborreld en pesten gespeeld. Aan het eind van het vertier zouden we naar bed maar onze Dihla (gastvrouw) vroeg of we nog even bij haar kwamen zitten, want ze wou iets zingen voor de engelsen. Omdat ze de volgende dag zouden vertrekken, en ook nog wat andere mensen gingen weer verder. Het was echt onroerend zo zonder instrument op z’n thais met de zee rustig op de achtergrond. Na het liedje vroeg ik waar het overging, waar het in het kort op neerkwam was volgens mij dat hoe je er ook uitzag en wat je ook doet dat we het samen met elkaar en de wereld van het leven moeten genieten. En het liedje was er voor een goeie reis. Ze vertelde het anders nog mooier waardoor ik met de tranen in de ogen zit te typen. Ze zong op aandringen van ons nog 2 liedjes waardoor een jongen die leek op de bassist van queens of the stoneage de oogjes nat had . Ik verstond er niks van maar het raakte me enorm. Ik heb haar nog wat vragen gesteld over de politiek en ze vertelde me een beetje hoe het zat met de red shirts het en de andere kleuren t-shirts groepen en hoe ze probeerde dit eiland zonder stroom te laten zodat er niet teveel mensen komen. En ze probeert hier in de bres te staan voor de locals daarvoor studeert ze volgens mij ook engels. Echt een grootse vrouw! Na dit hebben we afscheid genomen van de engelsen die de volgende ochtend vroeg zouden reizen naar chang mai vanwege het mekaarnatgooi feest wat plusminus 3 dagen duurt het is vanwege oud en nieuw op de 13-14de .
Al met al een dag om nooit meer te vergeten.
(er was ook nog een beving bij sumatra en dhila was nog wel even ongerust maar het viel gelukkig mee)
Groet
6 april ’10 dinsdag
Een grote zwem en snorkel dag.
Alweer dezelfde lekkere zooi gegeten. En ben toen een eind gaan lopen over het strand wat plusminus ¾ duurde en daarna het water in en proberen een verderop gelegen eiland te halen. Khad al wat informatie verzamelt of er een onderstroom zou kunnen wezen en, omdat er net volle maan was geweest zou het wel wat meevallen met de current zoals je dat in het ingliesh zegt. Ik had de waterdichte zak mee met daarin mijn slippers, omdat er veel zee-egels (sea-urgent int ingliesh) bij het eiland vertoeften en dat is nogal pijnlijk zei de canadees en ik had water mee. Ik had ook wat lucht in den puutte opgeslagen zodat ik eventueel zou kunnen drijven bij een krampje of iets. Het was goed te doen het was een dik half uur zwemmen en ik heb geen enkele egel gezien of gevoeld. Ben een tijdje op het eiland geweest om wat rond te kijken en me heroïsch te voelen. Nog hele mooie krabs gezien met groene kleuren. De terugweg was beduidend zwaarder er ongeveer 1 ¼ uur over gedaan vooral het laatste stukje duurde heel lang. En de sjouw terug er ook nog bij al met al een goede werkuit. We hebben daarna met ze tweetjes gesnorkeld met een wasknijper op de neus om het vollopen van het masker tegen te gaan was een mooi gezicht zo’n knijper kan ik wel hebben. We zijn dit keer bij de onderwaterrotsen was een tip van een canadees die hier elk jaar 6 mnd komt. Wow wat een vissen allerlei soorten en hele scholen vol hier wel de zee-egel gezien hele lange stekels en net of de egels een mensen zoemba lipjes had we hebben denk ik wel 2 uur in het water gelegen. Heerlijk. Na een kort chill momentje zijn we gaan volleyballen met de engelsen en argitinianen en den canadees en een kluitje thais. Was leuk wel een beetje pijnlijk want op sommige plekken in het veld was het bezaaid met scherpe schelpen. Wat ook wel grappig was dat matt en ik een stuk langer waren dan de thaitjes dus bij een smash hoefden we alleen maar met onze hoefjes te zwaaien. Weer de big farmers genomen en joke had ook iets en de engelsen ook dus het was weer een gezellig avondje.
We hebben toen ook geregeld dat we de volgende dag samen met de engelsen naar 4 eilanden gingen om te snorkelen. We hebben ook nog gekaart, pesten wat in het engels jacked nog iets heette.
Greets
5 april ’10 maandag
Relaxing and becoming the island.
We begonnen de dag met fruit yoghurt en meusli wat een bak vol.
Veel gelezen en gesnorkeld en meteen even mijn rug laten verbranden ik ben er nu toch dus. En later toen Joke ongezellig deed (was in slaap gevallen) ben ik langs het strand gaan wandelen op de weg terug joke opgepikt en de andere kant over het strand gezwalkt. De zonsondergang bewondert en weer terug gegaan. S’avonds hebben we opnieuw gegeten met Jo en Matt, Joke nam stampot aardappelen en ik had the big farmers breakfast genomen lekker oh het was een omelet met aardappels en groentes en twee dikke plakken zelfgebakken brood ik kon het niet eens op zoveel was het. Nog geschaakt en gewonnen en een potje niet afgemaakt vanwege dat het licht uitmoest om stroom te sparen. We hadden toen onze eigen hoofd lampjes aangedaan, maar het blijkt dat de monsters op het licht afkomen dus dat was feest Jo was op de stoel gesprongen en we hupten allemaal rond net zoals indianen dat bij de regendans doen. We hebben nog even geverandaat met een kaarsje erbij.
Bye bye
4 april ’10 zondag
Zow there we go again right into the unknown.
Er optijd uit tenminste voor vakantie begrippen. Nog effekes lekker warm gedoucht en noodle-tjes verorbert. Taxi kwam ons ophalen voor de deur kwartiertje rijden naar de pier. En daar waren ze weer de verkoperts gelukkig kon ik de resorts op internet checken (www.kohjumonline.com), want hun goedkoopste resort was 400 baht en we hebben er nu 1 voor 150 baht dus dat scheelt heel wat slokken op een borrel. En ze zeiden dat als we naar bo deang wilden dan moesten op het eiland nog een heel eind met de taxi maar dat bleek dus niet te kloppen grrmbl # ** we konden gelukkig gewoon met de boot. Er was namelijk een 1ste en een 2e stop we werden bij de 2e stop opgehaald door een longtailboat die ons naar ons nieuwe paradijsje bracht. Ik had ongeveer een 1 ¼ uur en Joke ongeveer een half uur bovenop de boot gezeten met onze beentjes bungelend over de rand en verbrandt dat onze beenderen waren oeijoeijoei glow in the dark.
We hadden keuze uit verschillende hutjes , maar het was makkelijk kiezen we hebben nu een hutje op loopafstand van de zee. Het is ongeveer 2 secondes en je bent in de zee en het is het enige hutje bij deze resort met een veranda aan het strand met twee luxe strandstoelen. We kunnen vanaf onze veranda de phi-phi eilanden zien (is beroemd-ig). Je betaalt er dan wel 150 baht voor maar ja dan heb je ook alles wat je hartje begeert. De hut werd door Dihla aan ons geshowt, een onzettende leuke gastvrouw ( ze is ongeveer 1.55m lekker mollig en een smile van oor tot oor dus we voelden ons er meteen thuis). Ook toen ik haar even later nog wat informatie vroeg wat we er hier allemaal wel niet te doen was het een en al gegiebel (leukleuk).
De spulletjes uitgepakt en een bananaashake opgehaald en op den veranda het paradijsnektar opgeslurpert. We hebben daarna een snorkelset, kaarsen en anti-muggenwierook gehaald. Op de terugweg werden we schoongespoeld door een buitje. Voor het eten aan nog even de snorkelset geprobeerd lekte een beetje vanwege mij enorme hoofd, maar wat is dat tof zeg superhelder water zelfs een paar visjes gezien een geel zwart gestreepte en zwarte visjes van die platte subtropische vissen. S’avonds gedineert met twee engelsen uit Wales die bij ons kwamen zitten. Ik had garlic en pepper veggies met rijst en joke had een salade het waren enorme borden vol. Tijdens het eten hebben nog 4 shakes genomen. Was heel leuk met de engelsen nog lekker nagezeten en wat spelletjes gespeeld. We werden ook nog belaagt door enorme kevers van 4 tot 5 cm. Was wel grappig om te zien hoe de vrouwtjes schichtig en af en toe gillend van hun stoelen opsprongen alsof het einde naarbij was vooral Joke was erg geliefd bij de monsters. Er lande er ook een bij mij opschoot en ik kon een klein mannelijk gilletje niet onderdrukken met bibberende handjes pakte ik mijn belager en moest nog behoorlijk trekken vanwege zijn enorme weerhaken. Meteen na het weggooien mijn stoere mannenblik weer aangenomen en er mannelijk om gelachen.
Paradijsgroet
3 april ’10 zaterdag
Bijwerken
Vandaag alles een beetje updaten alle verhalen verder uittypen foto’s uitzoeken . En het spulletje op den internettos plaatsen.
Zijn krabi town ingegaan en hebben daar een waterdichte zak gekocht, omdat we de vorige keer vanuit de boot door het water moesten met ons pee-ceetje en andere anti-waterdingen.
S’avonds de tickets naar koh jum ( is eiland onder krabi ) gehaald.
En later geskypet met ouders en De Marcel e.a. En toen slaapies doen.
Groet.
Locatie
Morgen 4 april gaan we naar Koh Jum. Een uur met de veerboot dan zijn we op het eiland. Hier is geen stroom en internet. Dus waarschijnlijk zijn we een weekje offline.
Lang verhaal
Vrijdag 2 april
We zijn vandaag naar de grotten gegaan het was zo’n uur rijden onderweg ff een tempeltje aan gedaan en hebben we olifanten gezien. Bij de grotten aangekomen waar het leek alsof er al in jaren meer niemand meer was geweest omhoog geklommen via een verrotte tap en een zeer steile helling en over een grote afgekapte tak die op een gammel brugje lag kwamen we aan bij een smalle doorgang in de rotsen daar in gekropen we hadden beneden van een meisje 2 zaklampen gekregen die ze speciaal op een scooter kwam brengen (twas in de middel van nergens) . Ik scheen in de grot naar boven en er hingen wel honderd vleermuizen aan het plafond . Ik zag niet zo goed hoe de grot liep dus ik chikende een beetje out dus maar weer terug. Op de weg naar beneden zag ik een klein paadje de andere kant omhoog gaan en dus ben ik daar maar is omhoog geklauterd op men gladde slippertjes .En oh daarboven was me toch een toffe grot supergroot en daar was een hele grote uil die met grote ogen me zat aan te staren het was de klim wel weer waard . Weer beneden even met zaklamp mevrouwtje gekletst die vertelde ons dat bij die smalle doorgang dat je in die grot via trappetjes en via kleine doorgangetjes naar beneden bij water kon komen waarschijnlijk supervet .Maar daar had ik Justin voor nodig of een andere durfal . Vanaf de grotten was het ongeveer een half uur rijden naar het nationaal park ‘panom benja’ waar een grote waterval ‘huay toh’was . Nauw dat was tof zeg echt het junglegevoel super benauwd en mooi !! tjonge echt de eerste keer dat we geen camera bij ons hadden verdorie . Maar goed tussen allemaal reusachtige bomen en enorme palmen en lianen liepen we langs een stroompje omhoog en toen zagen we em wauw je kon de engeltjes gewoon horen juublen . Het paadje liep nog verder omhoog best wel stijl ook waar een 2de waterval was en weer waren de engeltjes aan het juublen . Onderaan een de 2de waterval was er speciaal voor mij waarschijnlijk omdat het zo heet was een kom water in de rotsen aangebracht . Nou je kun toch moeilijk een gegeven paard in de bek kijken dus broek en t shirt uit het water in het was speciaal voor mij lekker fris gemaakt . En ik stond als een enorme babe onder de waterval te genieten . Sorry mensen maar we hadden dus geen camera bij ons . Joke was toen ze mij zo zag genieten ook direct in mijn kom met water gegaan (dat mocht gewoon). We moesten de scooter nog terugbrengen dus we gingen na een half uurtje weer naar beneden bleek het dat het nog lang geen tijd was jeej. Dus weer naar boven zijn we naar een 3de waterkom gegaan waar 4 thaise jongens waren en die de salto achterover deden van een rots van 3 meter hoog dus ik durfal dat ik was ging halverwege de rots een bommetje doen jaja. Na een beetje gepoedeld te hebben ging ik verder omhoog op men blote voetjes (vietjiew) .
En dan zie je die thaise gastjes rennen en doen op hun blote voeten en er mee klimmen nou die van mij deden dat niet als een oud opaatje klom ik omhoog en bij elk klein steentje trok ik een pijnlijk gezicht . Ik kon zo via wat stroompjes en watervalletjes nog een mooi eindje komen , maar uiteindelijk kon ik niet meer verder want een enorme rots met weer zoon mooie waterval blokkeerde mijn weg je kon daar net in een kommetje staan en waar al het water over me heen gutste. Terug naar mijn Joke gleed ik nog uit maar gelukkig werd mijn val gebroken door een rots. Er was ook nog een stukje waar je overheen kon glijden wat heel tof was alleen wel jammer van die rots die onderwater mijn stuitje probeerde om te buigen. Nog ff gepoedeld en toen scooter weer teruggebracht toen we terug waren begon het alweer te hozen er stond op internet dat er kans was op 1mm regen dat bedoelden ze dan waarschijnlijk per minuut want de straat was een rivier geworden . Savonds hebben we allebei een overheerlijke salade gehad en in de verte was er onweer hoog in de lucht supermooi weer speciaal voor ons waarschijnlijk om het goed te maken van al die regen . Om de hoek bij het restaurantje was een reggea barretje supeervet en met gerecycled hout aangekleed en relaxte moesiek jaah man.
Groet
Donderdag 1 april
Eerst bij ons vaste ontbijtnuttigingsplek gegeten ze hebben daar namenlijk overheerlijke ciabatta broodjes met scrambledd eggs. S’middags een scooter gehuurd we waren net een 15 minuten onderweg en het begon weer enorm te regenen grrmbl stomme thailand . Dus maar weer terug gereden naar den gasthuis en daar weer wat lost gekeken s’avonds gescooterd en heb ik bij joke achteropgezeten.
Woensdag 31 maart
Beetje gewandeld en s’middags begon het weer enorm te onweren en te hozen. We hebben toen onze verslaving onderhouden door lost te kijken.
Savonds weer musaman gegeten.
Dinsdag 30 maart
Regelen, relaxen en onweren.
We hebben vandaag de tickets naar Nepal geregeld . We nemen op 15 april om 15.30 de bus naar bangkok khao san road 14 uur durende trip voor 22 euro en dan van daaruit met taxi naar het vliegveld suvurnamburi en dan vliegen we met Nepal airlines om 14.20 naar kathmandu voor ongeveer 450 euro voor ons beiden. En we komen daar aan om 16.30, we gaan daar een paar daagjes rondkijken en kijken of we een trekking kunnen regelen. Nog wat gelezen en geslenterd en hebben toen voor 300 baht een bootje geregeld. En met dat we in het bootje zaten begon het enorm te onweren en te hozen gelukkig zaten we droog en het was zo’n toffe met een hele grote motor met een lange stang met schroef daaraan . We werden eerst naar een grot gebracht echt een bijzonder mooi met van die stalagmieten en tieten . Je kon gewoon op eigen houtje daar rondkijken en we zijn via een nauwe doorgang weer naar buiten gekropen. Daarna werden we naar het vissers dorpje gebracht alles op palen . En gieten dat het daar deed ze gebaarden ons om daar onder een afdakje te komen staan maar we dachten we blijven mooi zitten in het droge bootje. Komen ze ons gewoon halen met paraplu die mensen helemaal doorweekt (hihi). Ach je bent tourist duss. Daar een bak koffie gedronken en ze hebben daar wat vissen laten zien een vierkantige vis met kleine tuutlippen en een vis met stekels die zichzelf kon opblazen errug grappig ik heb gegniffeld alsof het een lieve lust was . Er waren nog hele grote en hele mooie jahaa. Een boot meneertje ging mij vertellen dat ik hun geluk bracht , omdat ik regen mee had gebracht en daarna was hij heel geintreseerd in waar ik vandaan kwam en wat ik allemaal nog wou gaan doen in thailand en toen kwam de beste man die heel dicht op me stond met een ‘superdeal’ om ons voor maar 500 baht naar zee te varen en weer terug ik heb hem afgewimpeld en ineens was ik niet meer de gelukbrengende regenman. S’avonds heeft joke op het marktje gegeten fried vegetables met rijst. Ik ben naar een echt thais restaurantje gegaan en daar musaman curry gegeten de Nederlanders hadden ons die tip gegeven het was super lekker.
Dagdag.
Maandag 29 maart
Relaxen
We hebben ons sochtends uitgechekt en we zijn 50 meter verderop ingechekt voor 150 baht per nacht goedkoper en we hadden nu een veel ruimere kamer en een balkon en een warme douche. We hebben vandaag wat gewinkeld en gevakantied .
Zondag 28 maart
Naar krabi.
Sochtens er vroeg uit (half 7), ontbeten en joke heeft nog even met haar kleine teen het bankje getrapt waardoor er een kloof in haar pinkteen ontstond . We hebben 300 teveel betaald en dat was geen fooi we hadden het zelf ook bijgehouden dus. Het klopte wel een beetje met het gevoel bij dit eiland wat niet zo best was bad viebes. De boot was stipt op tijd en na een uurtje of 2 waren we alweer in de bus richting het zuiden . Na een rit van ongeveer 6 uur kwamen we in krabi aan. Waar ons weer wat toeristen begeleiders opwachten die ons vertelden wat het beste en het goedkoopste was . En duhus zaten we even later in onze nieuwe guesthouse de spullen gedumpt gedouched en op jacht naar wat kraampjes voor eten. Nog even het dakterras checken en daar kwamen we ze tegen NEDERLANDERS wat heel leuk was Thijs en Natasja heetten ze lekker gekletsterd en toen met hun op eten jacht lekker noodlesoup met tofu en scherp spul waarvan ik moest huilen en joke had rijst met fried vegetables en daarbij hadden we ice shakes hmm . We hebben nog even na geborreld in een cafeetje waar we een emmertje met een thaise wiskey met cola hebben genuttigd . De Thijs man was een beetje zoals rick dus dat deed ons goed . Op onze kamer aangekomen is joke direct dromen land ingestampt en ikke ben nog wat fotoos aan het sorteren geweest .
De greets
Zaterdag 27 maart
Weer z’on dag
Alweer ontbeten enzo en toen even een wandeling de ander kant van den eiland checken. Joke ging niet mee en ik dacht ik ga even kort 2 uurtjes Na een half uurtje wandelen kwam ik op een ander resort daar de weg gevraagd en hoe de vrouw het me vertelde dacht ik het is niet zover nou nou nou het was dus wel ver . Echt een paadje wat eigenlijk niet geschikt was voor mijn doorzichtige slippertjes . Op de steile paadjes gleed ik elke keer weg over de bladeren ik moest ook bukkend door een bamboe bosje en bij een steil paadje pakte ik een boompje vast waar aan de andere kant van het boompje een gekko zat en die ik dus bij de staart pakte ik gilde even alsof ik een klein meisje was . Maar hij deed gelukkig niks voor hetzelfde geld had tie mij opgegeten dus het gilletje was meer dan terecht. Na een uur kwam ik bij een rangerpost aan zonder ranger maar wel met een monnik en een man die geen woord engels kon en die nog maar 1 of 2 tanden had die hij de hele tijd bloot lachte J . Met de 2 engelse woorden kennis vertelde de monnik hoe ik verder kon ik kreeg er een oud kaartje bij en of I gowed again . Tjonge ! wat een eind over een soort mount everest zonder sneeuw maar met jungle gelopen en gegleden en onder bomen door gekropen na een 1 uur lopen had ik de andere kant bereikt van den eiland pfff .Ik kon nu weer een ander eiland zien . Al wandelend kwam ik ineens mensen tegen die er een huis aan het bouwen waren ik dacht is even vragen hoever nog naar mijn resortje stap ik me daar een stekel van de weggekapte planten dwars door men slipper en men dikke teen in volgens mij duwde de stekel men nagel zelfs nog op . De mannetjes konden natuurlijk geen engels maar ze konden wel wijzen en dat deden ze dus ook . Kwam ook een brugje tegen dat uit 3 dunne stammetjes bestond kwam tot halverwege verder maar gekropen. Na ongeveer 2 uur lopen kwam ik bij een ieniemienie dorpje uit waar ik een hele watermeloen verorbert heb en een fles water. Vanaf het dorpje liep een betonnen paadje en na een half uur was ik weer terug. Joke had ondertussen de was gedaan en wat gelezen. We hebben nog even gepoedeld bij zonsondergang very nice yes.
Huei.
Vrijdag 26 maart
Lekker eilanden.
Ontbijt french toast met ei we dachten krijgen een lekkere baguette met ei maar bleek wit brood gedrenkt in ei en heleboel olie en dan opgebakken een beetje jammer zeg maar. Vandaag een lange wandeling gemaakt het was superheet dus tijd voor een enorme wandeling . We wilden langs de andere resorts die we met de boot hadden gezien na een 1 uur lopen kwamen we langs een militaire basis waar we de weg hebben gevraagd . Ze hadden een feestje of iets de muziek stond in ieder geval erg luid. We kwamen langes rubberbomen met lekbakjes en na een half uur zagen we de eerste resort genaamd contex resort super mooi klein baaitje met op de rotsen diverse kleine hutjes. Bij de volgende resort ontmoeten we 2 engelsen die in de mooiste baai zaten wat een rust en het waaide daar lekker . Bij de laatste resort een watermeloentje verorbert en ons laten vertellen dat we via het vissersdorpje langs een andere kant terug konden en aangezien ik een tik heb om te proberen niet via de zelfde weg terug te gaan deden we wat de beste man zei. Dus hoppattee daar gingen we weer via een smal paadje door hoog gras tegen een steile helling op. Met een hond die al een tijdje achter ons aan rende waarschijnlijk vanwege de gezwelligheid na 20 minuten waren we in het vissers dorpje waar het erg armoedig en gezellig uitzag . We waren nog maar net het dorpje uit of het begon te donderen in de verte met nog 2 uur wandelen voor de boeg twas even zoeken maar we vonden de weg weer terug naar ons resort de onweer ging langes ons heen. Nog lekker op het strand gezeten en gegeten enzo.
Grunt stefjok.
Donderdag 25 maart
Naar den eiland
S’ochtends er vroeg uit om half 8 ff gegete en met de taxi en boot naar ko chang eiland. Het was een trip van ongeveer 2 en een half uur . Met een boot gingen we langs de resorts de eerste vier waren echt bijzonder mooi joke zag nog een schildpad van 50 cm en na een paar wat mindere resorts kwamen we bij onze resort aan die er oke uitzag we hadden een hutje met badkamer en uitzicht op zee niet direct aan het strand maar je kunt ook niet altijd alles hebben. Het huisje was ook niet zo denderend zoals de fotoos ons belooft hadden. Het had wel een toffe veranda en er zat wel al een klamboe in. Meteen even gedoucht koud brrr wel lekker uiteindelijk bij dat warme weer. En wow wat een uitzicht kon al douchend de zee door wat bananebomen en palmen zien supertof . We zijn direct de zee ingegaan even een half uurtje en ja hoor verbrand. Vooral joke is goed in rood worden in zeer korte tijd (ze kan ook alles). Ik heb nog even geslapen en joke ondertussen wat gelezen. Nog even gewandeld superwarm en super mooi echt het oerwoud gevoel met grote bomen en zo . S’avonds was er een feestje van een Duits vrouwtje wel een beetje raar we kenden haar niet eens maar het eten was super lekker en de punch was deliciouslie. (Ongelooflijk hoe snel je dan toch de aardappelen mist)
Doei doei
Woensdag 24 maart
Travelling
We hoorden van anderen dat met de trein reizen (3e klas) wel hardcore was (het echte werk). Je hebt 1e,2e,3e en 4e klas. 3e klas is voor de locals en dus gaar. De 4e klas weten we niet maar dan zit je waarschijnlijk tussen de beesten ofzo.
We zouden vertrekken om 13.30 uur maar het werd 14.00 uur. Wat voor thaise begrippen nog best netjes is. Alle burgers wachten daar heel relaxed heel lang op de trein. Je kunt je kaartje pas kopen 20 minuten voordat de trein vertrekt. We hadden voor 5 uur in de trein 34 baht per kaartje betaald.
Er liepen telkens mensen heen en weer in de trein die eten en drinken verkochten. Stefan was op een doorgezakt bankje gaan zitten en waarschijnlijk door zijn enorme gewicht is het bankje nog verder gezakt. Waardoor hij zeker nog 2 uur gaar heeft gezeten half leunend op zijn benen hardcore . Halverwege is stefan nog bij aussies uit tazmanie gaan zitten gezellige menschjes die ook van anime hielden .
Onderweg zagen we nog twee olifanten.
Vijf uur later waren we van Parchau Khiri Khan in Chumphon beland.
Hier hebben we wat gegeten en hebben 2 uur later de bus gepakt naar Ranong. We kregen weer een beetje het idee dat we bedondert werden vanwege dat de eerste man 80 zij en toen na enig overleg in het thais met de echte kaartjes verkoper was het ineens 120 baht geworden en we hebben nog vanalles geprobeerd maar hij ging niet omlaag met de prijs. Het was in ieder geval wel een hele luxe met een boel beenruimte en de airco stond zo koud dat je er een trui bij aan moest (blijkt dat de thai dat verwachten want je betaald nou eenmaal voor een airco bus).Aangekomen daar naar een guesthouse om dehoek gelopen een kamer geboekt en we hebben daar meteen kaartjes voor de taxi en de boot geregeld voor de volgende dag . De guesthouse was een beetje zoals we de kamers in thailand verwacht hadden. Klein en niet zo schoon met een vieze toilet en koude douche.
Dus hardcore.
De grunten von das joke und hur stefke.
ZEVENTWINTIG MAART
We zijn een beetje achter met het bloggen
Hebben net twee blogjes geplaatst
Internetverbinding is hier niet geweldig en gelukkig doet de site het weer
Hopen snel onze verhalen van de laatste dagen er op te kunnen zetten
bedankt voor de comments
en we hopen snel van ons te laten horen en te reageren op ieders reacties
Morgen gaan we van het eiland koh chang weer verder. we gaan naar het vaste land richting het zuiden.
tot snel
Dinsdag 23 maart
Vanochtend hadden we de scooter ook nog we zijn er ver meegereden. We wilden naar grotten toe en zijn over een grotere weg er naar toe gereden. Maar nooit aangekomen omdat het wat verder bleek dan wij hadden vernomen. Maar toch een mooie rit en lekker verkoelend. Want het water gutst hier uit je lijf. Stefan is ’s middags een hoge berg op geweest. Eentje waar je uiteindelijk jezelf een beetje omhoog moet trekken via een touw.
Hier waren schattige verlegen aapjes. Die met hun handjes opgeheven zaten tot ze wat kregen van een schoolmeisje. En een supermooi uitzicht natuurlijk.
Morgen reizen we via Chumphon met een derde klas trein naar Ranong. Om hierna met de boot naar het eiland Koh Chang te gaan.
This morning we’ve still had the scooter and we went far with it. We wanted to go to caves but we never got there. It took al lot longer to drive there then what we expected. But it was still a very nice ride. And also refreshing. When you’re not driving it’s like you have your own pool from al the sweat.
Stefan went up a big mountain. On that mountain you had to pull yourself a little bit up on a rope. Because the path was very steep. There we’re very sweet, shy monkeys. They had there little hands up and waited for some food they would get from a young college girl. And there was a beautiful view on top of that mountain of course.
Tomorrow we travel along Chumphon with a third class train to Ranong. From here we will take the boat to the island Koh Chang.
Maandag 22 maart
We hebben een scooter gehuurd. We zijn ermee naar het platteland gereden. Hier zie je het groene groene wat ik verwachte. De mensen daar zijn waarschijnlijk geen toeristen of blanke mensen gewend als ze je zien hebben ze allemaal een big smile op hun gezicht. Nou ja de scooter was ook wel een beetje klein voor Stefan misschien dat dat er ook wel grappig uitzag. Hier heb je gelukkig minder dat getrek aan je. De thai in Bangkok willen enorm graag aan je verdienen.Het platteland is mooi, het heeft een bepaalde charme maar is ook kaal en armoedig.Het scooter rijden is heerlijk verkoelend trouwens. Vandaar dat ieder daar op de scooter rijdt J en het links rijden was wel opletten maar het lukte goed. Ook waar scooters allemaal rijden en hoe snel ze mogen/kunnen is verwonderlijk.
We zijn ook nog weer even naar het strand geweest. Heerlijk daar!
In huis lopen veel salamanders en er komt nog best veel geluid uit ook.
Wist je dat ze in Thailand witte mensen erg knap vinden. Sommige van hun smeren zonnebrand op om zo wit mogelijk te blijven.
We rented a scooter and drove to the countryside. The green you would expect in Thailand is here to find. The people over here aren’t propably not used to tourists or white people because they al had a big smile on there face. Or maybe it was because Stefan is a little big for the scooter.Luckily you have a bit more rest here from the thai people then in Bangkok. In Bangkok they constantly want something from you. It’s very tiring.The countrysite is beautiful but there’s also not a lot to find and it’s poor.Riding on the scooter is really refreshing by the way. Maybe that’s why everybody rides on one. Riding on the left side was tricky but we did well. The scooters can ride in many places and they can ride as fast as a car, it’s remarkable.
We also went to the beach, where we were last time. It’s lovely there!
In the house there are a lot of salamanders and they can make a lot of noise.
Did you know they find white people very beautiful in Thailand. Some of them put sunscreen on so they remain as white as possible.