heuj.
We zijn gister in Medan Indonesie geland. In thailand was het weer genieten leuk oud en nieuw in Bangkok gehad dikke party in het khao san road gebied. Lekkere cocktail’s en biertjes en psy pompte constant uit de speakers. Vanuit Bangkok met bus ‘localwise’ naar Prachaub Khiri Khan waar we 2 jaar geleden enorm hadden genoten van de marktjes en van Maggie van Maggies guesthouse. De bus dropte ons net buiten de stad dus liepen we naar ‘ons eigen’ guesthouse alleen was ons maggie er niet meer en was alles helemaal lelijk gemaakt. Helemaal verdrietig gingen we naar een ander onderkomen die eigelijks wel heel super was met uitzicht op zee heet water voor noodle en koffie en wi-fi. Het marktje was ook niet meer wat het was, prijzen waren omhoog gegaan en er waren ook nog eens andere touristen. Maahaar er was een nieuwe markt aan zee met een heuleboel lekkere dingen ik at als eerste een bordje vis en Joke ging ondertussen erop uit om iets anders vegetarisch te vinden er waren ook een soort oliebollen en ‘sweet sticky rise’ met een zoete topping als toetje een lekkere fruitshake en ondertussen de thai bespioneren.
De dagen gingen veel te snel we zijn nog naar aow manaow geweest een strandje vlakbij met een zijspan tuktuk. We hingen er flink op los zeg maar.
Na ik denk 4 dgn. pakten we een trein, treinen hier zijn toch echt wel da bomb gezellig met de thai (proberen) te kletsen en verschillende soorten drinken en eten uitproberen die ze verkopen in de trein. Jammer dat de trip maar een uurtje duurde. We stapten uit in Ban Krut in de bus naar Prachaub hadden we namelijk gehoord van een duits stel dat het er zeer fijn was. We liepen van het station in de richting die de zijspan brommers gingen en na een 15 min. waren we aan zee checkten in bij de eerste de beste (slechste maar goedkoopste) guesthouse. Een tof vrouwtje die het runde die geen woord engels kon maar alleen al voor de fun ging je met haar met handen en voeten kletsen. Na een douche kochten we een hangmat een ple ik zij ook ple maar ze snapte het niet we beelden wiegende mensen uit met bomen waar die tussen hing 🙂 en uiteindelijk wezen we een hangmat aan die buiten de shop hing en toen zij ze o een ple ???? We kregen zonder dat we er om vroegen korting want zo legde ze uit hoefden we niet zo af te dingen. En zo hingen we onze hangmat van 2 euro op op 20 meter van de winkel aan het strand met zover als je oog kan reiken zee en strand. S’avonds hebben we als een malle lopen zoeken tot we een ons wogen naar goedkoop eten.
Joke had weer is diarree en aangezien je dan veel bezoekjes aan de toilet maakt en onze toilet rook nogal ranzig. Dus boekten we een luxe bungalow met schone toilet Joke was een paar dagen echt niet lekker. Ik voelde me prima en ben een dag flink op sjouw geweest langs het strand door een fishing village richting een tempel aan de voet van de heuvel stopte een vrachtwagen voor me en kreeg een lift naar de op waar de hele mooie tempel met boedha was. Ik sjouwde verder over het strand waar het helemaal verlaten was. Keiheet gebakken door den koperen ploert ontdeed ik me van men broekje en shirt en verfrisde me in zee 10 minuutjes in de zon gestaan en was weer droog kleertjes weer aan en sjouwde en sjouwde en genoot en genoot. Kliep langs een resort waar ik van een toerist wat zonnebrand pakte. Ik voelde me namenlijk nogal kreeftig worden. Op de terugweg pakte ik nog ff een boedha in een grot mee kreeg nog een lift de laatste km naar de grot van een monk. Helemaal gesloopt liep ik weer richting Ban Krut er kwam mij een vrachtwagen achterop en lifte mee.
Elke dag sjouwde en zwom ik wat terwijl Joke helemaal zielig was. S’avonds aten we elke dag aan/op het strand ons avondeten ontbeten in ons bungalow Joke brood met honing en ik droge noodles om centjes te besparen. Kzwom nog een keer naar de tempel leek wel te doen maar was echt heel ver 3 uur heen en terug. We hingen veel in de hangmat en Joke deed een antibiotica kuurtje. En na zo’n 7 dgn. gingen we verder naar chumphon waar we diezelfde avond een slaapboot boekten. Na een bezoekje aan het marktje waar we aten douchten we ons en gingen we aan boord van het schipje waar een Japanse floortje dessing met television crew was (leuk leuk). We sliepn aan boord in een slaapzaal kwachte tot we op zee waren kgenoot van de koele nacht en de bezigheden van de vissers op de visboten, mensen die met kratten aan het gooien waren en met netten schoonmaken en dit alles op die mooie gekleurde houten boten. Het schommelde behoorlijk en de motor maakte veel lawaai waardoor ik de slaap niet vatte terwijl ons Joke sliep als een doren roosje. We kwamen in het donker aan op eiland Koh Tao waar allemaal taxi jeeps ons opwachten maar de prijs die ze vroegen was veul te hoog dus liepen we richting de andere kant van het eiland want er was een goedkope guesthouse aldaar tenminste volgens ons boekje. Pfff heavy bultje op bultje af ons fluitje moest de koffer achter zich aan trekken want joke was nog helemaal zwakjes. In een klein dorpje vroegen we de weg waar we werden uitgelachen door een vriendelijk vrouwtje die de eigenaar aan de andere kant kende ze zij dat het niet te doen zou wezen om naar de andere kant te komen al wandelend. Nou dit klopte nogal shit jonge dat was stijl een helling van 90 procent Joke zat te bibberen van angst achterop de pick-up truck. De bungalow die we er kregen was dubbel zo duur dan het boekje ons vertelde maar toch nog heel goedkoop voor zoiets, we keken uit op zee vanuit ons bungalow er waren geen muggen en er hhing al een hangmat. Stefke deed meteen zijn zwemgarderobe aan en ging op tropische vissen jacht oei oei wat mooi superhelder water en heel veel vis. Joke zou de volgende dag ook gaan want de zee was nu te ruig. De kust was een heerlijke uitdaging grote rotsblokken dus al klimmend wou ik om de hoek van de baai kijken. Op mijn gladde slippertjes van rots naar rots springend en onderdoor kruipend kwam ik aan bij een kloof. Ships maar kan dan niet terug moet nog net ff verder en dus sprong ik de zee in en zwom naar de andere kant waar ik als een zeehond een rots op kroop. Van deze rots sprong ik naar een andere waar ik afgleed men handen openhaalde en men knie en onder water klemde men voet ook nog ff lekker tussen 2 scherpe rotsen yippie de pippie. Maar kben uiteindelijk om de hoek gekomen waar een enorm hotel stond ik ruste hier op een trap uit.Er begon een man naar me te schreeuwen maar verstond er niks van vanwege de beukende deze dus liep ik naar boven naar em toe. De man klonk engels en ik moest van zijn land ik bood mijn excuses aan dat ik op zijn land doodbloedde en strompelde terug via een pad bovenlangs pff wat een stommerd!!
Maar elke dag werd de zee ruiger de 2e dag ben ik nog wel de zee ingegaan het leek haast te heftig maar als je in het water bent valt het mee. Ik zag een heleboel vis echt een heerlijk gevoel om door scholen van vis te zwemmen vooral als de zon scheen gaf alles licht onderwater helder blauwe vissen en koraal kzag zelfs nog een haai van ongeveer een meter. Joke had inmiddels alweer diarree tleek even goed maar een dag nadat ze gestopt was met de antibiotica wast alweer mis. De 3e dag ben ik naar andere kant van de baai geklautert waar nog wat bungalows waren schrok me al klimmend nog even een hoedje maar gelukkig schrok de meter lange hagdis ook en sloop weg tussen de rotsen ik klom ook deze baai uit en weer terug waar ik halverwege zee in ben gesprongen om terug te zwemmen naar onzen baai. De zee was alleen inmiddels wel heel erg ruig waar ik erin sprong viel het wel mee maar dat kwam omdat het in een kom lag. Ik zwom een uur ongeveer om er daar achter te komen dat ik er via de rotsen niet uit kon komen de zee beukte op de rotsen waar ik eruit wou klimmen. Joke stond ook te gebaren dat het niet kon en dus weer terug naar een strandje pff twas wel weer een goede work-out zeg maar. We liepen op een dag ook nog naar de andere kant naar het dorpje waar we weer een nieuw kuurtje voor Joke kochten. Wat een verschil met ons guesthouse waar max. 6 toeristen waren per dag terwijl aan de andere kant je mannetje mannetje ligt op het strand. De dagen gingen ook hier supersnel Joke voelde zich ook weer wat beter en na 4 dagen op de speedboat en minibus naar Khao Sok national park. Hier zijn we het park ingeweest over smalle paadjes over riviertjes door een bamboebos naar een waterval gelopen stelde niet veel voor maar de weg ernaar toe was het wel waard. Nog gezwommen in een koele stroom en wat gesnoept met een biertje erbij de curry’s waren hier ook super.
En toen op naar krabi naar dezelfde guesthouse als 2 jaar geleden maar was niet meer. We kwamen zo weer bij een hele toffe goedkope uit met hele gezellige mensen. Veel mee gelachen ze vonden mijn lengte heel leuk elke keer waarschuwen voor het lampje aan het plafond en naast me staan was ook al grappig. Het owzo toffe marktje was ook niet meer twas nu een enorm toeristen uithangplek maar ook hier vonden we weer een nieuwe plek die wat ontoeristischer was. T’zag er ook gezellig uit allemaal aan elkaar geknupte tentdoeken en parasols eigenlijk is het een halve groentemarkt. Ik at er de eerste keer een overdreven pittig curry’tje met vis. We haalden er fruit een fruitshake en een keer wat pannenkoekjes. Net als 2 jaar geleden scooter gehuurd en naar het strand gereden hangmatje mee en opgehangen aldaar aan het strand met uitzicht op limestone rotsen die uit de zee staken. Op de terugweg onze eerste bui van de reis gehad.
Vanuit Krabi met seaung teaw naar busstation bij busstation konden we direct op de bus naar Hat Yai onze hub naar Maleisie. Voor cheap en weinig geld met minibusje naar hotel Hat yai was totaal anders dan wat we gewend waren van thailand grote shoppingmall veel chinesen andere atmosphere. Ontmoette nog iemand op treinstation die avond hij bleek ook naar maleisie te gaan maar ging met de ‘dure’ trein. De ochtend erop aten we ons van tevoren verkregen noodlesoup checkten uit en liepen naar het station en kochten onze goedkope kaartjes. De trein was maar een half uur te laat alleen toen we in de trein zaten duurde het nog een uur voordat hij ging rijden. Er wisselden ook nog mensen van de trein wij in paniek niemand kon engels maar we konden blijven zitten. De trein deed het gelukkig en daar gingen we weer een heerlijke rit voor de boeg. Het waren houten bankjes maar we zaten prima lekkerraampje open en af entoe wat rondwandelen en op het trapje staan en lekker beetje uit de trein hangen ‘omdat het kan’ zeg maar. Vanaf Hat yai was het toeristloos wel ff lekker we probeerden allerlei eten en drinken uit drinken in zakjes met groene kleur en icecoffee. Probeerden nog wat tekletsen met de mensen en genoten ook van de schitterende omgeving. Er was alleen de laatste jaren problemen tussen bepaalde moslim groepering en de regering de moslims wilden een eigen staat. Er waren in 2008 en 2011 aanslagen gepleegd er was ook op elk station vanaf Hat Yai politie,leger met grote guns en prikkeldraad en zandzakken. Maar de reis verliep vredig aangekomen bij laatste station kuierden we naar de grenspoort en liepen Maleisie binnen. We liepen automatisch rechtdoor er werd ons daar verteld dat er geen bussen gingen naar Khota bahru dit geloofden we niet. We hadden geen maleisiejecentjes en dus Joke paste op de koffer en ik rende naar het dorp waar 2 atm’s waren maar alleen die geen centjes voor me hadden. Gelukkig kon ik men centjes van Thailand voor een goede rate omwisselen en ze vertelde dat er zo een bus ging. En dus hup hup en we waren in khota bahru waar we een egg burger nuttigden mmmmmm….. lekker jonge! Leuk guesthouse leuke mensen alleen veel lawaai en wat mugjes. Na een douche liepen we het stadje in en aten bij een vegetarisch restaurant. De vrouwen die daar werkten hadden veel lol waardoor wij ook weer lol hadden. Na het eten zagen we een lion dance en er was markt en slaapie doen. De dag erop rondgewandeld twas goed heet na uurtje was men sjeurtje kledder. In een grote hal was een local markt waar het nogal smerig was zo’n lekkere vis lucht waardoor je je onbijt weer proefde. Er was een ander gedeelte met allemaal zoetigheden we checkten wat oude gebouwen en kochten een krant en onder het genot van koffie met snack krantje lezen op gezellig ini mini marktje. Nog naar rivier gelopen en museum gecheckt.
Van khota bahru met bus naar zee en daar met boot naar pulau perhentian island. Vette trip over super hoge golven af toe kwam de boot met zo’n klap neer dat het leek dat tie door midden zou knappen. Aangekomen bleek het vanwege monsoon low seaon te wezen er waren maar 2 guesthouses open en maar 10 toeristen aroundabout. We chekten in na wat barganing in ons schitterend nieuw verblijf op het strand aan zee.
Die avond aten we bij restaurant met onze blote voetjes in het zand ik had een heerlijk tuna sandwich met patatjes en joke knoflook met spagetti. En dit met de zonsondergang was het alweer een perfecte dag. We sliepen in op het geluid van de golven. We trokken ons niks aan van het krieken van de dag. Lekker lang uitgeslapen en ontbeten. Snokeltje geregeld en bij ons voor gesnorkeld direct voor ons huisje had je al mooie vissen en een klein stukje zwemmen en er was ook nog is mooie koraal. Dit leventje beviel ons wel elke dag wat ‘actiefs’ zoals snorkelen/zwemmen, wandelen en voor de rest hangen in onze hangmatjes en dan wat lezen of gewoon wat voor je uitstaren met een muziekje. Kwa activiteit ben ik het eiland rondgeweest en later ook een keer met Joke je loopt als het ware om een jungleheuvel heen rechts de zee links het woud. Met een fles maakte ik een krakend geluid zodat ik niet per ongeluk op een grote hagedis ging staan. Niet dat ik bang was gewoon zo zielig voor de hagedissen. Onderweg waren er verlaten huisjes oude guesthouses en in 1 van de, zat Pablo uit polen hij had als plan daar het hele seizoen te blijven robinson style! Het pad ging seil omhoog en weer naar beneden soms onder takken door of een stuk van het pad omdat er een boom overlag. Er waren 3 verlaten strandjes en op 4de strand was weer een guesthouse maar was nog gesloten vanwege het laagseizoen. Er waren mensen uit Bangladesh, namen alweer vergeten die er de huisjes opknapten ik at en dronk met hun wat verse kokosnoten leuk leuk. Klein stukje verderop was het dorp dat heel anders was dan ik verwachte er waren grote gebouwen, school en ziekenhuisje/dokter. En via een groot trekkerspoor weer terug redelijk in het begin vn het spoor zag ik een reling plus pad dus ik naar beneden klauteren waarschijnlijk de oude route om’t eiland. Ik volgde dit pad ongeveer een kwartier waarna het gewoon ophield teruggaan zit er dan niet, lukt me gewoon niet. Dus via teveel overgroeide te steile helling naar boven geklauterd spannend met slippers! Verderop bij een stroompje weer van het pad af via rotsblokken in zee verder. Hier kreeg ik weer een uitdaging er was een kloof van anderhalve meter en de andere kant was hoger dus ook niet springen dus naar beneden slippertjes naar beneden gegooid. Met de toppen van men vingers en men dikke teen op klein randje ging ik heerlijk onverantwoordelijk naar beneden andere kant omhoog was wel t doen alleen heel glibberig en 15 minuutjes later was ik opt strand aan de andere kant van’t eiland ook lekker verlaten. Hier even ge-body-surft de keer dat ik het rondje met joke deed zijn we op dit strand op kokosnoten jacht gegaan. Met een lange bamboe stok is het me uiteindelijk gelukt om een kokosnoot eruit te stoten. Als een wel betaamde holbewonert de kokosnoot op een rots gemept en de kokossap eruit gedronken heurlijk! Verder lopent kregen we van Pakistan kokosnoten met een rietje en 1 om op te peuselen hiervoor hakten ze van een ander kokosnoot een punt af die je als lepel kon gebruiken. Een andere keer nog papaya geplukt en zelf wat kokosnoten gepeld en dit als avondeten had alleen volgende dag last van maag van al die kokos. Kheb alle dagen gesnorkeld waarvan 2 keer heel ver 1 keer heftig verbrand op achterkant van bovenbeen wel paar dagen last van gehad. Hele grote baracuda gezien en een schildpad en heuleboel verschillende soorten vissen.
Met boot terug en aldaar met taxi naar Jerthe gegaan hier een ticket voor nachtbus gekocht die om 11 uur s’avonds vertrok twas ongeveer 2 uur dus hebben we ons vermaakt door geheugen te kopen lekkers te kopen en op te maken en uiteindelijk heel lang in cafeetje gehangen waar internet was hier catan gedownload en gespeeld. We werden ook nog verrast door een groep chinezen die manderijnen uitdeelden vanwege nieuwjaar ze wilden met ons op de fotoo maar wie wil dat nu niet. 23.15 uur vertrok onze veel te krappe bus ik kon slaap niet vatten op alle mogelijke en onmogelijke manieren geprobeerd te liggen dat ik er gewoon lol in kreeg door hoe je wel niet kon liggen. Plots stopte de bus om te tanken en moesten we overstappen ging allemaal heel vaag maar die bus was wauw wat een ruimte kingsize stoelen helaas maar een uurtje in dezen gezeten. Op busstation wilden we eerst lopen naar centrum maar bleek 17 kilometer weg te wezen gemerikken koop je een keer een luxe ticket naar georgetown en dan wordt je er zover buiten afgezet pff. Taxi’s natuurlijk veel te duur dus wachten op de bus ondertussen even kolonisten gespeeld. De bus dropte ons bij een shoppingmall twas nog donker we liepen richting de straat met alle guesthouses maar heel veel was vol of nog niet open. Gelukkig vonden we een kamer een vierkant hokje met bovenaan tralies waar het licht van de gang doorheen scheen. En toch hier prima geslapen ff wat uurtjes ingehaald van de nacht en toen rondstruinen. Georgetown is een echte wereldstad met een chinatown en een little india gebied waar we weer heerlijke thee dronken dosa en malai kofta aten! Er is hier veel te zien oude gebouwen eetstalletje luxe shoppinmall waar we film in bios hebnen gekeken. Ticket naar Medan indonesie geboekt voor 380 ringit was goedkoper dat we 2dgn wachten deden we dus ook waardoor we chinees nieuwjaar mee konden maken. Vette vuurwerkshow zoiets nog nooit gezien en ool nog mooie liondance op palen gezien. Op weg terug naar guesthouse langs Chinees tempel waar allemaal fakkels branden.
Medan na een relaxte vlucht in inimini vliegtuigje. Hier kregen we een belachelijke rate voor onze eurootjes die we voor ons visa moesten betalen. Maar enfin de bordercheck verliep relaxed en in notime stpnden we in indonesie te onferhandelen voor een taxi na gepont te hebben. Taxi was te duur en dus met motorrickshaw lache je had ons moeten zien zitten veel te krap ik moest de koffer ook nog vast klemmen. De chauffeur was een heuse enthousiasteling die ons een detourtje deed en het paleis en een moskee liet zien. We checkten ronna’s guesthouse waar we de meest smerige kamers ooit zagen en vluchten weg 2 deuren verder kwamen we te zitten. Schone kamers en superleuke jonge eigenaar met internet en superzacht bed en geen lawaai heel fijn herriekamer te geoegetown. De stad verder was ontzettend lelijk nog wat rondgewandeld maar was niet veel aan. De oskee was nog wel grappig we moesten allebei een doek om en joke ook nog opt hoofd. Iedereen zegt hier hello en ook heel veel how are yous. We aten hier gado gado en dat is hier erg goed te doen. Ook grappig hoe je bediend werd ze duwden elkaar naar voren want wij zijn natuurlijk heel eng van die dikke witte mensen die rare dingen zeggen. Als ze dan de bestelling opgenomen hadden en dan terug bij de balie waren barsten ze in een vreemd soort giegelen uit.
Het plan was naar Bukit Lawang we gingen met minibusje naar het busstation 3 kwartier voor nog geen euro voor ons 2tjes. Bij busstation was het ff heftig allemaal buscompanies die ons te graag mee wilden hebben. Wij wilden met een grote bus maar die bleek niet meer te gaan ze bleven maar van yes mister come with us for only 15.000 again and again and again. We liepen even bij de hoogst irritante menschjes vandaan. T’hielp niet ze kwamen gewoon achter ons aan pff. Uiteindelijk iets groter comfortabeler busje gepakt onderweg chipje gegeten en zijn we een miljoen keer gestopt wel een leuk ritje tot Binjaj allemaal lelijke huisen en belachelijk druk. De huisen begonnen er nu mooier uit te zien wat verder uit elkaar en nog wat verder en de palmolie plantage’s begonnnen. Het leek bijna op een drents bos behalve dan dat het palmbomen waren. Tblijkt trouwens dat er regenwoud voor weggekapt wordt wordt nu wel tegengegaan door de national parken maar toch zonde. De reis was vervoersmatig tot een einde gekomen gelukkig maar want men billetjes deden het niet meer. We liepen ‘heel toevallig’ samen op met een local die een mooi overnachtingsplekje voor ons in gedachten had gaandeweg kwamen we er ook achter dat hij wel trekkingen organiseerde sterker nog we konden de volgende dag direct wel met hem mee :). Wel een ezellige jongenman en de kamer was ook prima en we hadden mazzel want toen we aankwamen begon het me toch een beetje te hozen. Tis nu namelijk monsoon periode waardoor het nu mooi rustig was laagseizoen noemen ze het. We hebben hier om de dag wel een hele dikke bui gehad die altijd in de namiddag begon en dan ff 2 uurtjes nabeneden gutste maar niet gefreest het bleef er wel lekker warm bij. Het eten was er ook super als ontbijt neem ik meestal een noodle is hier het lekkerst vergeleken bij ander azie lekker gevuld en met ei jummie. Joke was hier verslaafd aan broodje guacamole. Eerste 2 dgn lekker rondgesjouwt over de schommelende touwbruggen die over de wilde rivier hing in front of the guesthouse. Aan de achterkant van de guesthouse was het national park. We zijn 2x een eind met de rivier meegelopen tot je niet verder te voet kon. Er was namelijk een kabelbaan jipie er was een stoeltje waar je op kon zitten en dan moest je je zelf voort trekken via een touw beetje spannend in het begin want het zag er niet echt betrouwbaar uit maar halverwege was ik nog steeds heel dus had er nu vertrouwen in. En het was meteen saai het laatste stukje moest je omhoog wat wel heel zwaar was en er begonnen wat blaartjes tekomen. Aan de andere kant van de rivier was er weer een kabelbaan 1e dag heb ik die niet meer gedaan omdat Joke bleef staan maar dag erop wel gedaan deze was een makkie tging als vanzelluf. Ontzettend mooi wandelen was nu ook echt in de jungle volgde de rivier ben nog een stuk omhooggeklommen maar werdt toch wel heel spannend aangezien hier no wel is wat mensen verdwaalden. Er was ook nog een bloedzuiger op mijn been gaan zitten een soort naakt slak van 3 cm lang brr vies ding. Ben bij de zware kabelbaan door de rivier gaan waden kzag namelijk een ranger hetzelfde doen dus wat rangertje kan kan fluitje ook. Het was alleen wel handig geweest als ik had opgelet wat zijn route was hij werd net nat op zijn kleine schattige bovenbeentjes waar ik nat werd tot mijn tepeltjes. Ben ook nog aan het zwemmen geweest d.w.z. vasthouden aan een rots zodat je niet mee getrokken werd door de stroom. Na wat releaxen poedelen was het tijd voor een slecht idee. Er ging hier mensen op een opgeblazen bandje voorbij en het zag er wel saaiig uit dus Stefantje wou het al drijvend doen pff was dat ff enge. Het eerste stukje dacht ik nog lachend van oh goed idee 2 sec. later paniek hoofd elke keer onde water en het ging harder en harder knalde onderwater op rotsen met mijn voeten waardoor mijn lichaam draaide van voeten naar head first maar gelukkig ff hard zwemmen en ik was weer in kalm water had mijn voet wel bezeerd. Toch heel stoer met een woehoe vet tof naar de kant er zat nog een stel namelijk. Ben hier ook nog op trekking geweest Joke had ik achtergelaten het was nogal duur 31 euro voor een dag door de jungle en tubing terug naar guesthouse. De tocht was onbeschrijfelijk mooi apen gezien en een oerang oetan met een baby van 2wkn oud op 2 meter afstand. Reusachtige bomen en hele steile gladde stukken wat heel leuk was met mijn gympies vast houdend glijdend naar beneden. De laatste 2 uur van de wandeling werd er een lading water op ons neergestort waardoor het nog gladder werd vet tof. Aangekomen bij de rivier mochten we plaats nemen op de bandjes het zwitserse stel waarmee ik liep ging eerst zitten ik liet me daarna op de band ervoor vallen waardoor het water door hun band omhoog spatte hihi. De tocht over de rivier was wel tof maar niet zo spannend scheelde wel terugzwemmen-wandelen. We hebben hier verder nog lekker veel spelletjes catan gedaan series gekeken en we hadden op een eindje wandelen een leuk eettentje met gezellige eigenaar. Nog leuk contact gehad met anderen en Joke is nog naar de vrijdagmarkt geweest voor fruit en groente lekkere passionfruit gegeten.
Je kon van binnendoor naar Kantahan (2uurtjes) maar was ons te duur via Binjai (8uur)gingen we. Half uurtje lopen t-shirt doorweekt door de bakkende zon en toen in mini-busje die onderweg helemal volgepropt werd 18 mensen geteld en er waren maar 10 plaatsen!! In binjai Joke kocht er wat cakejes en zoete pizza terwijl ik met een oud verimpeld vrouwtje onderhandelde. De bus arriveerde tjokkie vol we waren de koffer erin aan het zetten toen we een lift aangeboden kregen beter. De lift was van een bedrijf dat ging checken of het een tof plekje was voor een bedrijfsuitje. Dit was zo ontzettend gezellig onderweg nog gestopt fotoos gemaakt en het laatste stuk was het allemaal keien gaten en spannende brugjes een avontuur op zich we kwamen in het donker aan checkten gauw in en dineerden met onze nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
Tankahan is TOP!!! een heel klein plaatsje super gezellig bizar zwarte koffie gedronken met wat locals Joke kreeg een gele gember met zout erin tegen de diarree local medicine en het hielp ook nog. Die dag lekker in onzen hangmatjes gehangen en ik ben er s’maiddags nog op uitgeweest wandelen naar de rivier naar de overkant gezwommen waar een mini hotspring tussen de rotsen zat. Met de rivier meegelopen af en toe doorheen gewaad lol gehad met mensen aldaar. En s’avonds in dorpje gegeten dorpje bestaat uit 10 huizen. We hebben hier ook weer een superactiefiteit gedaan/meegemaakt. Optijd eruit naar de olifantjes gekeken hoe ze gevoerd werden en toen bij de rivier de olifanten gewassen met een borstel met ze gezoent en lekkernijen gevoerd. We kregen nog een douche van de voorste slurf. En baby olifantje gevoerd en toen ritje gemaakt door de jungle stukje steil omhoog en steil naar beneden en de olifant elke keer stoppen voor wat blaadjes of takken ergens vanaf te trekken lol. We staken de heftige rivier 2 keer over en mochten ook nog ff voorop zitten. Aan het einde van de trip gingen we met een rubberband verder van de rivier naar een grote waterval op een remote plekje we aten daar wat en je kon er daar tof in duiken. Nog een stuk verder en toen terug wandelen ik gleed nog lekker ff uit en dus onder de modder. Terug bij ons huisje gauw gedoucht en weer naar dorpje waar we engelse les hebben gegeven in een kippen hok of tenminste daar leek het op was wel een super eervaring wat ook wel grappig was dat de engelse lerares bijna geen engels kon. En toe met een heerlijke buzz geluierd en s’avonds weer bij ons vaste eetplekje gegeten.
(owja we hadden bij elk plekje tot nu toe gitaar muziek en dan met zen allen zingen gezellig jonge.
Op naar Brestagi we werden afgevoerd met scooters de brug was namenlijk kapot dat was een slopend ritje over die keiige weg wel weer heel leuk mijn chauffeur wist een shortcut waardoor we slipten door de modder en takken in onze gezichten kregen en mijn mannetje maar lachen. Dat is ook hun ding hierzoot, lachen en dat is helemaal niet erg. We moesten een uurtje wachten en toen de bus in heb mijn benen eraf gehaald want anders paste ik er niet tussen. Was een oke ritje alleen aan het eind probeerde de busman ons meer geld af te troggelen gelukkig maar dat wij ervaring hadden in dom doen en ik nie begrijp. In medan konden we direct overstappen op de bus naar brestagi ook dit busje was kwa ruimte niet te doen. Dit ritje ging supervlot want hoefde niet telkens te stoppen want busje was al overvol. In brestagi drukkig stadje door doorlopende highway. We chekten in bij Sibayak helemaal gesloopt. S’avonds de stad ingelopen eggburger gegeten gesnoept en een top drinken bandrek heel kruidige thee echt heftig/heerlijk. We hoorden wat gitaar muziek bij een cafeetje en wilden op een afstandje gaan zitten luisteren maar dat kon niet we moesten erbij komen zitten er werden 2 biertje ontdopt en er werdt ons wisky aangeboden en nnootjes en een soort omelet er werdt supermooi gezongen en toen met een soort glow weer terug gezweeft naar guesthouse. Een dagje gerelaxed monopoly gespeelt geschaakt in een cafeetje (doen ze hier veel ook bij de guesthouse werden spelletjes gespeeld). En lontong gegeten lekker met een lange rollende r. museum ingeweest en wat batak houses bekeken blijkt dat dit stadje gesticht is door hollanders. Je ziet overal ook nederlandse woorden zoals doorsmeer, handuk, notaris,reparasi enz. .
We werden gelukkig weer wakker nadat we geslapen hadden en het was zonnig kraakhelder en dus een goede reden om de vulkaan te beklimmen. Ontbeten joke kocht een picnic pakketje ik wat noodle zakjes water en hop hop eerste stukje met de bus en toen aan de sjouw mooie wandeling best wel heftige klim maar na 2 uur waren we al bij de krater ontzetend mooi geisers die stoom bliezen met heftige straaljager geluiden. en allemaal kleuren en heftige eier geuren. Nog naar de top geklommen en via andere kant naar beneden pad zoekend wat er ware wat landslides geweet die het pad lieten verdwijnen wel hele mooie wandeling vet heftig joke haar beentjes trilden erover. Leuke vogelgeluiden en grote boomvarens en een bamboebos. Beneden was een hotspring verschillende baden kwa warmte heerlijk ook weer zo’n lekker zwavel luchtje. Leuk gekletst met een ander koppel die het ook gewandeld had. We kwamen ze bij ‘het bustation’ weer tegen waar we wachten wachten en nog is wachten bleek dat de chauffeur ook aan het poedelen was. Zijn toen gaan liften de auto reed ons eerst voorbij maar kwam later weer terug om ons mee te nemen naar een drukker kruispunt. Daar stonden we 2 tellen en konden weer instappen en half uurtje later waren we weer in Brestagi aten we voor belachlijk goedkoop en geinden we wat met kindertjes.