einde van thailand en begin van nepal

De trekking

Van 20 april tot ongeveer 5 mei

De trekking heet de ganesh himal.

Omdat we tijdens de trip geen internet hebben kunnen jullie ons in noodgevallen bereiken via onze travel agency A.N.A. amazing Nepal adventure tel +97714257126 e-mail info@amazingnepaltreks.com en bhanu59@hotmail.com de site heet www.amazingnepaltreks.com

We reizen samen met onze gids en porter van hier naar het begin van de loop is plusminus 4 uur met de bus en dan starten we met wandelen in bidur en trisuli. En de rest horen jullie later hoop ik.

19 april ’10 maandag

Cultuur snuiven.

Vanochtend een flinterdun pannenkoekje met super scherp iets erop gehad het was gewoon pijnlijk. Voor onze dagtrip rondje kathmandu regelden we een taxi voor 1500 roepies het was hard werken om af te dingen maar was helft van wat hij eerst zij. Nog maar net opweg en hij zat volgens mij met trots aan zijn matties te vertellen hoe hij even op zijn dooie gemakje veel centjes verdiende. Als eerst reden we naar bhaktapur toe een heel oud stadsdeel van kathmandu echt tof om te zien het was wel weer een dikke gare bende maar het had wel zo zijn charme. Hier ging het er afgezien van de motors en auto’s er nog ouderwets aan toe. Na een uurtje of 3 gingen we naar enig gezeur want het mannetje vond nagarkot wat op 2.175 meter hoogte lag veel te ver maar we hielden onze pootjes stijf dus daar gingen we dan met een mopperende chauffeur. Gelukkig was hij na een half uurtje weer helemaal mans en de blèrende muziek ging weer aan. Het was inderdaad een enorme klim. De rit was errug mooi alleen aangekomen op de top zagen we niet zoveel omdat de lucht beslagen was wel zagen we een protte roofvogelties.

Dus maar weer naar het volgende cultuur verantwoordelijk gebeuren genaamd pashupatinath. We moesten voor the real thing 500 roepie p.p. betalen dus ging ik kijken of ik via een andere kant binnen kon komen joke bleef achter omdat ze opperdepop was na een kwartier stevig door passen was ik aan de andere kant was het wel waard even wat plaatjes geschoten en werd door een jongen uitgenodigd om bij hun te komen zitten. Hij legde me uit dat er een ceremonie aan de gang was ze waren bezig om mensen goed en wel in de hemel te krijgen door ze te zegenen met water uit de rivier en daarna werden ze verbrand. Ik had ze eerst helemaal niet zien liggen kreeg er wel een beetje een naar gevoel bij zit je daar als tourist. Je had een gedeelte voor de middelklasse en de armere mensen. Hij sjouwde daar nog even samen met me rond en ondertussen zat hij honderduit te vertellen hij liep zelfs nog helemaal met me terug naar mijn lief. En moesten toen we naar taxi liepen nog even een sprintje trekken voor een koei en een stier. De taximan bracht ons weer terug bij de toeristen buurt thamel en toen ik hem de centjes gaf begon hij weer te zeuren pfff. Vanavond nog even geskyped om erachter te komen dat ik mijn vriendje wel erg veel mis. En weer an de typerije.

18 april ’10 zondag

Nog zo’n dag dan maar.

Eerst gegeten wat een vette zooi wel lekker en joke probeerde tibetaanse thee uit het was smerige bahbah thee met zout erin en bruinige melk.

Toen hadden we de afspraak met onze agency man en hebben we afgedongen naar 300 pp en na onze trip gaan we waarschijnlijk 3 dagen kayakken bij pokhora en dan terug naar kathmandu en dan gaan we waarschijnlijk met een jeep door de bergen naar Lhasa (Tibet) en dan door naar beijng. Je moet toch iets met je tijd. S’middags nog weer wat geshopt en nog even een riksja uitgeprobeerd we hadden 250 roepies afgesproken voor een trip van 2 uur. Riksjaman fietste ons naar een basantapur hij had een lekke band dus het fietste wel wat zwaar. Maar ondertussen dat wij basantapur uitcheckten werd zijn riksja gefixt het was er wel mooi maar wel errug ranzig met overal troep en vogelschijt en honden en koeien schijt we zagen ook nog van die aparten met beschilderde gezichten en joke meteen een foto maken wat natuurlijk niet de bedoeling is ze zaten druk te gebaren en op de foto hebben ze allemaal een hand voor hun gezicht. Wat natuurlijk heel logisch is anders wordt je daaroot zelf een attractie. We liepen langs chineesige gebouwen en er was een marktje waar ze dolken en olifanten arbandjes etc. verkochten. We gingen nog een monnik gebouwtje in en daar kwam een jong meisje van 5 jaar boven in een open raam te staan ze was een levende godin en ze heette Passintapul alle mensen zeiden op hun beleefst namaste en hielden hun handen vroom tegen mekaar aan met een klein knikje erbij. Er werd ons verteld dat zelfs de koning naar haar toe moet voor zijn zegening. Ik ben benieuwd als zij dan zou zeggen dat ze de koning niet kan zegenen of de koning dan een probleem heeft. Na plusminus een uur gingen we weer verder ik moest nog een keer afstappen omdat we vastzaten in een gat in de weg het wegdek hier is er namelijk niet meer. Alleen den sluwen jong bracht ons weer terug en kon opeens geen engels meer en wou niet meer verder fietsen we hadden ook niet erg veel zin meer dus we druipten af. Dan maar weer verder met de slenterwagen joke die ging weer wild van winkel naar winkel en ik zoals een man dat betaamd buiten zitten wachten waar een violen verkoper gezellig bij me kwam zitten hij vertelde me een beetje over zichzelf en waar en hoe hij leefde. Echt heel gezellig eindelijk is geen nepalees die op men zuur verdiende centjes uitwas. En ja hoor na daar een uur met hem gekletst te hebben wou hij toch graag wat centjes voor wat eten en omdat joke niet de beroerste is gaven we hem 50 roepies en hij zij gewoon dat hij daar geen daal bat voor kon halen de pipoo ik dacht dat hij iets simpelers zou eten zoals noedels. Dus daar ging mijn goede gevoel over nepalese mensen weer. De mensen lijken hier meer betrokken maar als je hun geld geeft zeggen ze ineenkeer dat we vrienden zijn. Beetje irritant het is natuurlijk wel een grote stad met erg veel armoede met veel mensen die bedelen en kinderen die aan het lijmruiken waren en mannetjes die dicht langs me lopen en dan met een mondkapje voor zacht hasjiesj tegen me zeggen. Na al het getoeter en getrek aan je om maar dingen te komen waren we blij dat we konden gaan tukken.

Groet.

17 april ’10 zaterdag

Namaste come inside sir good price yes.

Sochtends overheerlijk indiaas gegeten we hadden sort pannenkoek met aardappel erin met een dipbakje (supersaus) erbij. En we hadden vlinter dun pannenkoek matser achtig iets met een curry daar was het engeltje weer die mijn tong er heerlijk onder piste. En een ginger thee erbij supertip kook stukjes gember samen met water en doe er een t zakje bij en een beetje honing het blijkt ook nog gezond te zijn. Onderweg naar ons eetgelegenheid waren jokes koopdriften behoorlijk aangewakkerd je kunt wel zeggen maniakaal. Dus om te voorkomen dat het uit de hand liep zijn we gaan winkelen hier is de echte shit te krijgen mooie tassen, kettings, mutsen en je kunt hier voor al je backpackers zooi terecht. En een helboel messen verkopers gezien ze hadden van die grote die wel iets weg hadden van boemerangs. Joke heeft een hele mooie yak sjaal gekocht en na beetje afdingen was tie 300 roepies dus wel te doen. Net na de middag hadden we een afspraak met een agency die in onze hoofdjes ging om te kijken wat we wilden. Goedkoop en niet zo touristisch is wat hij vond. En toen raadde hij ons de ganesh himal aan een trekking van 15 dagen na wat onderhandel en schrap werk kwamen we hier op uit het koste 315 p.p.

Hier zat dan alles bij in behalve bier en cola. We gaan op de 20^ste de bergen in hij zorgt voor alle materiaal en wij nemen alleen onze kleding mee we starten bij ons hotel waar we door hem opgehaald worden en dan gaan we met de local bus samen met een gids en een drager naar onze loop. We gaan leren koken en overnachten bij de locals en we gaan een keer in een bos overnachten. We worden drie keer per dag gevoerd en kunnen thee en koffie krijgen en een hot shower. Dit klonk allemaal wel erg goed dus we zouden er de volgende dag op terugkomen nog even een Nepal kenner gemaild en die vond het ook goed klinken. Na het geregel nog weer wat geshopt en later toen we op mo mo jacht waren (blijkt gerecht uit China te zijn en is deeg met daarin groente met een dipbakje erbij was superlekker) ging joke nog even hardcore afdingen met een straatvenster 2 armbanden van 3500 naar 800 joke deed het hele wegloop ritueel en al. We waren nogal gesloopt vanwege de drukte enzo.

groet

15 april ’10 donderdag en 16 april ’10 vrijdag

Leaving day +arriving day

Sogges met scootert naar markt geskeurd en daar komkommers en appels geconfisqueerd. Nog wat broodjes gehaald die er nogal chemisch uitzagen maar bleek later dat het smaakte als puddingbroodjes. Scootert geretourneerd en spulletje in de backpack gemietert en bij de travel agency gedropt. Boekje mee en de tijd weglezen maar we werden psies op tijd opgehaald door een taxi busje om even verderop op nog 3 anderen te wachten kon helemaal niet eens want het was al vol gelukkig kwamen ze niet opdagen. Aangekomen bij de bus opstapplek bleek dat de bus 2 uur later dan gezegd ging. Het was een vip bus alleen waren ze vergeten om de stoelen uit mekaar te plaatsen. Dus na een uurtje rijden had ik al last van mijn knieën de mensen voor ons vonden dat het allemaal nog wel wat erger kon. En dus gingen de stoelen plat achterover bij ons op schoot. Bij een tussenstop hebben we even gezegd dat we het wel prettig vonden als we ons ook nog ietsbietsie konden bewegen. Ze zouden rekening met ons houden zeiden ze maar toen joke sliep kieperde ze de stoel weer klem op joke haar knieën het waren zowieso al mensen van het laagste en slechtste soort, want ze lagen zo’n beetje voor ons te vrijen en het had ook nog 20 jaar vergeten haar oksels te scheren zodat het leek of ze de manen van een fjord eronder had geplakt  en de vriend van het likte er lustig op los in het oerwoud onder haar oksels brrr. Ik hoop niet dat jullie dit nachtmerries oplevert maar zo is het toch echt gegaan. Na dit misselijkmakende tripje kwamen we aan in bangkok waar de red shirt zich hadden verstopt want ze waren in geen velden of wegen of gebouwen te bekennen. Dat geeft verders helemaal niet alleen hadden we wel wat reds verwacht. Nu hebben we voor de taxi de helft betaald in vergelijking met onze allereerste dag. Onderweg naar vliegveld nog enorme hoosbui over de taxi gekregen aangekomen op het vliegveld hebben we een rustig plekje opgezocht en hebben we de helaasheid der dingen gekeken. Om half 12 hebben we ons ingecheckt wat erg makkelijk ging. Het ging allemaal weer vanzelf de vlucht was erg mooi met van die watten wolkjes. En toen gebeurde het den aankomst op kathmandu airport superouderwets alles donkerbruin en onder de stof we dachten dat we wel konden pinnen op het vliegveld maar dat was niet mogelijk. Dus ik wachten in de rij voor een visum en joke naar buiten gewoon zonder paspoort of iets. Ze pinde 5000 roepies wat niet genoeg was dus heb ik men traveler cheque ingewisselt dit kon wel op het vliegveld dus opnieuw in de rij. Er was 1 mannetje die de stempels en nieten en schrijven deed en een apart mannetje die puur alleen maar handtekeningen zette sommigen moesten na deze handeling weer in een andere rij gaan staan maar wij konden gewoon verder??? Beneden was het een gekkenhuis allemaal mensen door elkaar heen aan het schreeuwen en na een beetje zoeken vonden we onze zakjes er was weer een soort scan maar wij konden gewoon doorlopen. Rare jongens die Romeinen. Buiten was het helemaal een zootje  superveel taxis van die koekblikken allemaal suzuki alto en van die omwaai busjes er stonden pluminus 10 chauffeurs door elkaar te schreeuwen we zouden met een stel uit Barcelona samen een taxi nemen om de enorme kosten te delen was ongeveer een euro voor ons beiden. De taxis chauffeurs zitten de hele tijd aan je waarschijnlijk aandacht tekort was de diagnose van mijn lief. We gingen met 1 van de irritante mannetjes mee naar zijn busje ik mocht voorin zitten jeej busje was zo smal dat het van de zijkant leek of ik achter het stuur zat en de kreukelzone was een inniminie dashboard kastje. Ik had onze chauffeur gevraagd of hij misschien even wat fotoos wou maken de ow zo grappige tourist stefan deed alsof hij achter het stuur zat. In Nederland zou je ze aanklagen na zo’n ritje men dat ging hard jagen en roppen met die versnellingbak het leek mijn vader wel. Af en toe leek het of hij een motor of een andere auto raakte maar ik heb verder geen geram gehoord kon ook niet want het getoeter tetterde door je oren. Op de weg naar de hotel zagen we een hele andere wereld dan thailand .Thailand lijkt dan in 1 keer een heel rijk land onderweg geeneen nieuwe auto gezien en geen auto zonder een deuk. Ze stopten bij een hotel die er voor ons net iets te luxe uitziet dus we zeiden dat we naar iets anders wilden gaan kijken maar hun engelse deel viel uit net als dat hier de stroom 16 uur per dag uitvalt. Ze hadden onze tassen al naar binnen nou de kamer  maar is uitchecken dan was wel luxe kamer nog even flink aan de afding geweest (van 900 naar 500 nepalese roepies moet je delen door 95) maar we wilden toch nog even iets goedkopers dus mannetje met ons mee naar silver hotel die joke op internet had gevonden hier konden we na enig afdingen voor 1 euro minder een kamer krijgen. Deze kamer was ook meer hardcore backpackerslike een matras van 2 cm dik en een lekkere gore douche met dito wc. Spulletjes gedumpt en stadje in we werden nog even door ons alleraardigst gastmannetje erop gewezen dat we op moesten passen voor al de rare snuiters die dit stadje rijk was. Met mijn moeie hoofd was het allemaal een beetje teveel wat een getoeter sta je netjes aan de kant van de weg en dan nog toeterren de malloten het leken wel luchthorens af en toe had ik zin om zo’n herriemakende motorrijder een zetje te geven. Niet dat hij daarbij moest omkomen maar een krasje hier daar zou me wel goed doen. We aten bij een gaar restaurantje zodat ik misschien wat sneller zou afvallen. Wel heel leuk plekje om te eten geen tourist in de buurt te bekennen zodat wij lekker alle aandacht kregen het eten is hier goed. Op de weg terug naar het hotel was het licht uitgevallen en kwamen we erachter dat we ons lampje waren vergeten. Ik had nog wel gelezen dat dat nodig was maar vergeten, het was een hele zoektocht zijn een keer langs onze afslag geslenterd maar we hebben het gevonden.Bij den hotel nog even ge-internet en toen maar op iets gaan liggen wat joke een bed noemde.

Groet.

14 april ’10 woensdag

Nog een son kran.

Vandaag op naar het dichtbijste strand bij krabi we hadden gelukkig weer hetzelfde plan als de rest van thailand waardoor het best druk was het zag er bruin van de thais op het strand. Iedereen zat te picknicken onder de bomen langs het strand gezellig hoor. Je had er ook kraampjes waardoor joke ook weer helemaal in haar sas was. Toen we over het strand liepen was er een klein meisje me met een big smile aan te staren ze riep iets naar haar moeder of tenminste ik denk dat het haar moeder was misschien was het wel een tante of een oma of een veel oudere zus of de buurvrouw of een kennis. Maar dat maakt eigenlijks niets uit ze wees naar mijn shirts en ineens werdt me allemaal duidelijk het was het nijntje shirt. Dus wil je in het buitenland contact met de bevolking draag nijntje. We zijn er niet zo heel lang gebleven we zijn weer op onzen scooter geklommen en zijn  verderop een kijkje gaan nemen. Daar was het touristenland super wit strand met dito people en een enorme winkel boulevard omdat westerlingen natuurlijk nog niet genoeg spullen hebben. Zijn weer gauw verder gesjeesd tussen prachtige bergen door echt van die kenmerkende steile pukkels met onderaan beetje kalksteenachtige kleuren en met grote gaten en grotten erin. Terug bij ons hok waren we allebei nogal moe we hebben nog even geskyped en ge-internet en de film how to train your dragon gekeken heel toffe fillum.

13 april ’10 dinsdag

Son Kran

We zijn vandaag maar weer teruggegaan naar ons oude fijne vertrouwde plekje. En na een warme douche hebben we een scooter gehuurd om nat te worden. Nou niet helemaal in die volgorde. We wilden namelijk weer naar de waterval oase we huurden een scooter voor ongeveer 3euro voor 24 uur ja je moet er wat voor over hebben maar dan kom je ook ergens. We hadden al wel gehoord dat son kran (nieuw jaar) een natgooifeest was wat ongeveer 2 a 3 dagen duurde (in chang mai kan het wel 7 dagen duren pfff), maar ik had het niet zo extreem verwacht. Het idee erachter is dat je gereinigd en als nieuw het nieuwe jaar ingaat. We gingen eerst nog even naar een supermarktje en daar stonden ze een grote bak aan de kant van de weg (de voorraad) sommigen hadden parapluutjes waar piesstraaljes water uitkwamde en dan had je ook allemaal soorten supersoacers de ene nog groter dan de andere (zag er leuk uit bij de kleineren) en met een waterrugzak erop aangesloten de simpele bakjes waren toch verreweg het errugst. Ze blokkeerden de weg en ik probeerde dreigend door te rijden de lucht trilde en ik hoorde een mwaa mwaa mwaaa western style een moment van onoplettendheid en we zouden er zijn geweest en ja hoor een aarzeling ik raakde men remmen aan en het was al te laat de vijand gooide ons nat tot op het bot dit op zo’n 50 meter van ons guesthouse. We reden nou even naar een marktje om aldaar een watermeloen en komkommers te halen. Op de weg ernaartoe kwamen we om de 50 meter langs de natmaakstations je kon ze wel een beetje ontwijken en soms ook niet dus na waarschijnlijk zoon 100 liter water bereikten we het marktje. Waar we een joekel van een watermeloen kochten en 5 komkommers die hier voor de goede orde minstens 2 x zo klein zijn. We reden weer verder wat nodig was om bij de huai waterfalls te geraken tjonge bij elk huisje stond weer zo’n bak met nattigheid we moesten nog in krabi stoppen bij een verkeerslicht en naast  2 mensen op een scooter voor ons stopte een pickup met allemaal bakken water erop en met een hele protte (is fries voor veel) natmaakmensen ze waren heel zorgvuldig bezig om de 2 scooteraars te ontdoen van elk stukje droogheid. Wat een mensen overal de vorige keer naar de waterval leek het wel uitgestorven na vele keren nat natter natst gegooid te zijn arriveerden we bij het nationaal park. Waar we een soort zeep ons gezicht gesmeerd kregen ik had eerder die ochtend in het guesthouse er nog omgelachen hoe onze gastman witgesmeerd ons aankeek. Blijkbaar hadden we in onze onderste buikjes door dat het zo hoorde om met son kran naar de waterval te gaan want het was daar een klein potje druk. Nu hadden we ons camera wel mee en zul je net zien is het natuurlijk van hard ruisende waterval naar naarbenedenzweefwater gegaan wat nog steeds heel mooi is maar de pics komen zo niet overheen met ons eerdere verhalen ik hoop op een beetje begrip daarvoor. Boven bij de waterval hebben we wat stukken watermeloen van de romp gesneden en het een deel laten uitmaken van onze spijsvertering. Ben na het knabbelen het kommetje water ingegaan Joke wachte nog even want er waren nu wat teveel mensen (4stuks). Wat wel lachen was dat ik met drie jochies een watergevecht had grappig hoe ze elke keer naar adem happend in hun oogjes te wrijven en dan precies op het juiste moment dat ze omkeken ze weer te voorzien van een tsunami. Ik heb ze ook nog geleerd hoe je een bommetje in het water kan doen met je handen wat misschien niet altijd van pas komt, maar daarom niet eens persee minder leuk ofzo hoor. Toen ze me weer natspetterden ging ik onderwater en dan doen alsof ik een krokodil was. Ik weet niet of ze doorhadden dat ik een krokodil was geworden maar dat mocht de pret niet drukken onderwaterzwemmend greep ik hun enkeltjes er was 1 jochie bij die het een beetje te spannend vond en zat op de rotsen even te checken of ik niet echt een krokodil was geworden. We zijn ook nog even de jungle ingegaan maar joke had er hier niet naar haar zin. Nog even een ander waterval bekijken dan, maar hij bleek opgedroogd. Maar er was me daar een grote boom wat een joekel op z’n breedst was hij wel 15 tot 20 meter doorsnee en ik elke keer maar naar wat ik dacht grote bomen waren op de  foto zetten. Op de terugweg werden we weer natgegooid en er onder gekliederd met zeep. Nu hadden we het ook voor het eerst koud in thailand met die rijwind erbij. Onderweg zagen we ook nog een loslopende olifant. Bij onze terugkomst ben ik nog even plat gegaan om even wat te slapen was helemaal op. Geen idee hoe dat kon but thats life zoals mijn moeder dat altijd zegt. Dat was het wel kwa interresanteregheid. We hebben nog gepataaid en geskyped en een deel van Alice in wonderland gezien (topfilm). Al met al was het weer een enerverende dag.

hoiohioi

12 april ’10 maandag

Terug naar Krabi.

De wekker ging nog niet eens en we gingen er al uit om 6 uur in de ochtend. Nog even een afsheidsduik in het nog frisse andamanse zeewater. Met spulletjes naar onze gastvrouw die “slecht” nieuws had de taxi was kapot. Dus tot mijn grote vreugde gingen we omstebeurten achterop bij hoeheetdiejongenookalweer. Door het rulle droge zand heen en weer glibberend met m’n zware backpack waardoor ik er tot een paar keer aan toe er bijna achterover afviel gelukkig maar dat ik zo ontzettend sterk ben anders had het wel is naar kunnen zijn. Op het verharde stuk van rood puin ging de snelheid mooi omhoog en bij elk klein bobbeltje en kuiltje kuste de velg de grond en bij de grote gaten leek het of ik met de zadel op de grond kwam te zitten. Ik was als eerste bij het piertje nu Joke nog ik dacht dit vind ze niks dus ik stond al klaar met de camera te wachten om ze optenemen zodra ze om de hoek kwamen gescheurd. Hoeheetdiejongenookalweer kwam al zwaaiend aangereden bij het zien van de camera en met een glunderende Joke achterop helemaal blij dat de taxi kapot was. We gingen met een longtailboat met de punt eraf waar nu een oprijplank lag ze reden er scooters op het was nog een behoorlijk stuk varen en het was nog de helft goedkopeer dan de heenweg ook nog. Na het schitterende tochtje tussen allemaal eilanden door kwamen we aan in hoeheetdatplaatsjeookalweer. Waar we zo’n pickupmetkap een song nogwat namen naar krabi we gijngen weer helemaal voor de goedkoopste prijs tot er een meisje uit de taxi zich ermee bemoeide enzij lichtelijk geïrriteerd vertelde dat iedereen 100 baht betaalde voor de rit krabi dus met een beetje schaamrose op de kaakjes betaalden we 200 baht en stapten we gedwee in. Het was nog een behoorlijk lange rit terug misschien koste het daarom wel zoveel. Terug in krabi hadden we nu een nog goedkopere kamer dan voorheen deze kamer was dan wel 10 keer zo warm en klein en luidruchtiger maar dat scheelde ons wel weer mooi 1 euro. We hebben nog ontbeten en toen ging ik voor pampes op bed liggen zweten alsof het een lieve lust was. En joke ging ff kijken of ze wat geld kon uitgeven aan iets. Alle zaakjes weer op orde gesteld en nog een paar keer bij ons travel agency langsgeweest om te vragen of het echt wel kon naar bangkok reizen vanwege de heftige protesten waarbij 20 mensen omkwamen  en 800 gewonden bij waren gekomen. Die dag ook alvast voor de reis naar Nepal wat filmps voor onderweg gedownload. We hebben later alweer gegeten en we zijn toen gaan genieten van wat nachtrust.

Groet